-
1 ἐπι-κωμάζω
ἐπι-κωμάζω, in feierlichem, fröhlichem Festzuge heranziehen, Pol. 26, 10, 5 u. a. Sp.; vgl. Ath. XIII, 603 f; mit Ungestüm ziehen, εἰς τὰς πόλεις Plat. Legg. XII, 950 a; ἐπὶ πάνϑ' ἀγάϑ' ἔχοντας ἐπικωμάσας Ar. Ach. 982, der schwärmend zu ihnen kommt; ἐπὶ τὴν οἰκίαν Plut. am. narr. 2; auch τινί, Alciphr. 1, 39, zu Einem; vom Unglück, hereinstürmen, Ἅιδης ἐπεκώμασεν Ant. Thall. (VII, 188). Das pass., εἰ φέρει πρᾴως ἐπικωμαζόμενος οὕτως ἀσελγῶς καὶ παροινούμενος, gehöhnt, Plut. Pyrrh. 13.
-
2 ἔπι-πλα
ἔπι-πλα, τά (ion. ἐπίπλοα, nur Her. 1, 94, wo es entweder zu ändern, oder eingeschränkter das auf die Schifffahrt Bezügliche ist; den sing. ἔπιπλον führt Poll. 10, 11 aus Isae. an), Geräthschaften, bes. Hausgeräth, nach Poll. 10, 10 ἡ κούφη κτῆσις, wie Is. 8, 35 δι' ὧν ᾤκει τὴν οἰκίαν; übh. alles bewegliche Vermögen, im Ggstz der liegenden Güter, Her. 1, 150, 7, 119; Lys. 12, 19. 19, 30, wo es den σκεύη entspricht; vgl. Xen. Oec. 9, 6; bei Thuc. ἃ ἦν ἐν τῷ τείχει ἔπιπλα, χαλκὸς καὶ σίδηρος 3, 68; Harpocr. führt es auch aus Soph. (frg. 7) an u. erkl. τὴν οἷον ἐπιπόλαιον κτῆσιν καὶ μετακομίζεσϑαι δυναμένην.
-
3 ἐφ-ίστημι
ἐφ-ίστημι (s. ἵστημι), – 1) act., – a) darauf-, darübersetzen, -stellen; πύργοις νιν ἐπέστησ' αὖϑις Eur. Phoen. 1177; ξύλινον τεῖχος τῷ ἑαυτῶν τείχει Thuc. 2, 75; χελώνην ἐπὶ τῇ φρεατίᾳ Xen. Hell. 3, 1, 7; πύργους καὶ πύλας ἐπὶ τῶν γεφυρῶι Plat. Critia. 116 a. Bes. Einen als Wächter, Aufseher, Vorsteher über Etwas setzen, τὸν πάντ' ὁρῶντα φύλακ' ἐπέστησεν βοΐ Aesch. Suppl. 299; μάντις μ' Ἀπόλλων τῷδ' ἐπέστησεν τέλει Ag. 1175; φύλακάς τινι ἐπιστήσει Plat. Legg. I, 632 c; δεσπότας καὶ ἄρχοντας Lys. 208 d; στρατηγὸν στρατοπέδῳ Alc. I, 122 b; λοχαγόν Xen. An. 3, 4, 21; τοῖς παισὶ διδασκάλους Aesch. 1, 187; Sp., die auch ἐφ' ὧν ἐπέστησε τὸν ἀδελφόν verbinden, Pol. 2, 65, 9, wie Xen. Lac. 2, 1 ἐπ' αὐτοῖς παιδαγωγούς. – Es tritt auch ein inf. dazu, den Zweck anzudeuten, ἐπέστησαν τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἐπιμελεῖσϑαι τῆς εὐκοσμίας, sie setzten den Rath ein, für den Anstand Sorge zu tragen, Isocr. 7, 37; κύνα ἐπὶ ποίμνην – φυλάττειν Dem. 26, 22; vgl. Arist. pol. 3, 16. – Andere Vrbdgn sind τῷ βίῳ μοῖραν πρέπουσαν, Plat. Rep. VI, 498 c, wie ἀνάγκην τινί, die Nothwendigkeit auferlegen, D. Hal. 1, 16, womit man vgl. λοιμικήν τινα πολέμου διάϑεσιν πᾶσι Γαλάταις Pol. 2, 20, 7; κατάπληξίν τινι, D. Sic. 14, 62, Bestürzung verursachen; φόβον, Strab. 4, 6, 3. – b) daneben, da beistellen; ἐπιστήσαντες κύκλῳ τὸ σῆμα ἱππέας, Reiter am Grabmal im Kreise aufstellen, Her. 4, 72; ὅρους ἐπιστῆσαι χιλίων δραχμῶν ἐπὶ τὴν οἰκίαν Dem. 41, 6 (vgl. ὅρος); ἐπὶ δὲ τούτοις ἐπέστησαν τὰς ἱππηγούς Pol. 1, 26, 14; ἡ τύχη ἐπιστήσασα Ῥωμαίους, herbeiführen, 2, 20, 7. – Bes. übertr., τὴν γνώμην, den Geist, die Ueberlegung auf Etwas richten, es in Betracht ziehen, Isocr. 9, 69; τὸν νοῦν, D. Sic. 12, 1; u. ohne den Zusatz, Arist. Eth. 6, 12, 8 Polit. 7, 16 u. öfter; auch ἐπιστῆσαι τὰς ὄψεις ἐπὶ τὰ σχήματα Pol. 10, 47, 8; ἐπιστῆσαι τῷ πολέμῳ, ἐπὶ τὸν πόλεμον, 1, 14, 1. 65, 5 u. öfter; ἐπιμελέστερον ἐπιστῆσαι περί τινος, 6, 26, 12. – Aber auch τινά, Einen aufmerksam, stutzig machen, Plut. öfter, z. B. Tib. Gracch. 17; ἐπί τι, Pol. 4, 34, 9; ἐπὶ τί ἂν μᾶλλον ὁ συγγραφεὺς ἐπιστήσαι τοὺς ἀκούοντας 2, 61, 11. – c) fest stellen; ἀγῶνα, Kampfspiele einsetzen, Her. 1, 67; τινί, zu Jemandes Ehren, 6, 38; στράτευμα, das Heer Halt machen lassen, Xen. Cyr. 4, 2, 18 An. 2, 4, 25; τὴν πορείαν, den Marsch einstellen, Plut. Cim. 1; τὴν βεβουλευμένην ὁδόν D. Sic. 17, 112; τὴν δύναμιν, τὴν ὁρμήν, Pol. 8, 31, 3. 16, 34, 2 u. öfter; absolut, ἐπιστήσας, sc. τὸν ἵππον, anhaltend, Xen. An. 1, 8, 15. Auch τὴν διήγησιν, abbrechen, Pol. 7, 12, 1; D. Hal.; mit u. ohne γνώμην = seine Meinung zurückhalten, Anstand nehmen, zögern, App. Mithrid. 15 u. a. Sp., περί τινος, in Zweifel über Etwas sein. – 21 med. nebst perf., plusqpf. u. aor. II act. – a) sich darüber, darauf stellen, darauftreten, 609; ἐπέστη βηλῷ ἐπὶ λιϑέῳ, er trat auf die Schwelle, 23, 201; πετρίνοις ἐπιστὰς βάϑροις Eur. El. 706; Xen. Equ. 4, 3; ἐπεὶ δ' ἐπὶ τὰς τελευταίας σχεδίας ἐπέστησαν Pol. 3, 46, 8; übh. sich auf der Oberfläche, auf Etwas befinden, Hippocr.; τὸ ἐπιστάμενον τοῦ γάλακτος, was oben auf der Milch schwimmt, Her. 4, 2. – Auch = simplex, οὗ νῦν ἀνδριὰς αὐτοῦ ἐφέστηκε ξιφήρης Plut. Cat. min. 72. – Uebertr., als Wächter, Aufseher, Befehlshaber worüber gesetzt sein, einer Sache vorstehen, ἄνδρα δημότην μηδὲν δικαιοῦν τῶν ἐφεστώτων κλύειν Soph. Ai. 1072; προβατίοις ἐφεστάναι Ar. Vesp. 955; αἱ ἐπὶ τούτων ἐφεστηκυῖαι ἀρχαί Plat. Rep. V, 460 b; ἐπειδάν τις ὑμῖν μὴ ἐφεστήκῃ Conv. 174 b; πειϑαρχεῖν τοῖς ἐφεστηκόσι Xen. Mem. 3, 5, 19, wie οἱ ἐπεστεῶτες Her. 2, 148. 7, 117; οἱ ἐπὶ τῆς πολιτείας ἐφεστηκότες Dem. 19, 298; Sp.; – c. gen., ὅ σοι ϑεοῦ χρημάτων ἐφέστασαν Eur. Andr. 1099; – μόχϑοι ἐφεστῶτες, auferlegt, Soph. Tr. 1160. – b) daneben, dabei stehen, herzutreten; πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν, dicht an einander, Il. 13, 133; im feindlichen Sinne, 15, 703, vgl. 5, 624; ἐφεσταότες παρὰ τάφρῳ 12, 199; ϑύρῃσιν ἐφέστατο 11, 644; Od. 1, 120; παννυχίη γάρ μοι Πατροκλῆος ψυχὴ ἐφεστήκει Il. 23, 106; bevorstehen, νῦν δ' ἔμπης γὰρ κῆρες ἐφεστᾶσιν ϑανάτοιο 12, 326; οὐ μὴν ἀκόμπα στός γ' ἐφίσταται πύλαις Aesch. Spt. 520, mit Prahlen naht er den Thoren feindlich; τὼ δ' ἐφέστατον πέλας Soph. El. 1392; οἷοι νῦν ἐφεστᾶσι σκοποί Ai. 925; τίνες ἐφεστᾶσι δόμοις Eur. Phoen. 284; ἧς ἐφέστηκας πύλας Suppl. 1009; in Prosa, ἐπεὶ ἐπὶ τῇ πόλι ἐπέστησαν, zu der Stadt gekommen waren, Her. 4, 203; οἱ ἐπεστεῶτες, die Dabeistehenden, 1, 59. 4, 84; ἐπέστησαν τοῖς βουλευταῖς Thuc. 8, 69; ὁ ἀντίδικος ἐφέστηκε, steht dabei, Plat. Theaet. 172 e; ἐπὶ τοῖς τοῦ ἀγαϑοῦ προϑύροις ἐφεστάναι Phil. 64 c; c. acc., ἐπιστῆναι ἐπὶ τὰς ϑύρας, hinzutreten, Conv. 212 d; vgl. noch πρὶν ἂν τέλος ἐπιστήσηται καλόν Legg. VII, 802 a; εἰς τοὺς ὄχλους, unter die Menge treten, Isocr. 18, 9; Δημοσϑένης ἐπέστη τῶν ἄλλων κατήγορος, trat als Ankläger auf, Aesch. 3, 79; mit der Nebenbedeutung des Plötzlichen, wie ἐξαίφνης ἐπιστὰς τοῖς γιγνομένοις Isocr. 8, 41; ἐφίσταται αὐτοῖς Ἥφαιστος, überrascht sie, Luc. D. D. 17, 1; so bes. von Erscheinungen der Götter, der Träume u. ä., πρίν μοι τύχη τοιάδ' ἐπέστη, ehe mich ein solches Geschick traf, Soph. O. R. 777; εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος Her. 1, 34, oft; ὡς ἂν ἕκασται αἱ μεταβολαὶ τῶν ξυντυχιῶν ἐφιστῶνται Thuc. 3, 82. – c) an Etwasgehen, an eine Arbeit, aufmerksam sein auf Etwas; σφαγῇ Eur. Andr. 548; ἐπὶ ταῦτα ἐπέστην Dem. 18, 60; bei Isocr. 10, 29 ist ἐπιστὰς ἐπὶ τὰ Θησέως ἔργα καὶ λέγειν ἀρξάμενος περὶ αὐτῶν verbunden; ἐπὶ τὸν τόπον, an den Punkt gekommen sein, Pol. 4, 40, 1; τοῖς καιροῖς 3, 118, 11. – d) stehen bleiben; κἀγὼ ἐπιστὰς περιέμεινα, ich blieb stehen u. wartete, Plat. Conv. 172 a; ἐφιστάμενος Xen. An. 2, 4, 26, Halt machend; Pol. 1, 46, 11; μικρὸν ἐπιστὰς ἀποϑνήσκει, kurz darauf stirbt er, Luc.; – auch τοῦ πλοῦ, in der Fahrt innehalten, Thuc. 2, 91.
-
4 ὅρος
ὅρος, ὁ, ion. u. ep. οὖρος, die G rä nze; ὑπὸ Κυλλάνας ὅροις, Pind. Ol. 6, 77; Tragg., γῆς ἐπ' ἐσχάτοις ὅροις, Aesch. Prom. 669, τὸ μὴ περᾶν ὅρον τόπων, Eum. 901; übertr., πόϑεν ὅρους ἔχεις ϑεσπεσίας ὁδοῦ, Ag. 1125; γῆς δὲ μὴ 'μβαίνῃς ὅρων, Soph. O. C. 401; γῆς πατρᾠας ὅρον ἐκλιπεῖν, Eur. El. 1315, öfter; u. in Prosa, ἐντὸς ὅρων Ἡρακλείων, Plat. Tim. 25 e; bes. Bestimmung eines Begriffes, Definition, = ὁρισμός, Arist. rhet. 2, 8; Plat. def. 414 heißt ὅρος λόγος ἐκ διαφορᾶς καὶ γένους συγκείμενος; so bei Plat. öfter; οὐκ ἄρα οὗτος ὅρος ἐστὶ δικαιοσύνης ἀληϑῆ λέγειν, Rep. I, 331 d; ἢ ὁ αὐτὸς ὅρος ἐστὶ τοῦ βελτίονος καὶ τοῦ κρείττονος, Gorg. 488 c, haben sie denselben Umfang des Begriffs; auch die Gränze, die Schranken, das Maaß, ὑπερβάντες τὸν τῶν ἀναγκαίων ὅρον, Rep. II, 373 d; ὅρους ϑέσϑαι τῶν ὠνίων, Legg. VIII, 849 c; vgl. Pol. πάντας τοὺς τῆς πίστεως ὅρους ὑπερβαίνειν, 25, 4, 3; – auch = Verhältniß, ἁρμονίας, Plat. Rep. IV, 443 d, διαστημάτων, Phil. 17 c. – In Athen sind ὅροι die Anschlagetafeln, welche mit Angabe der Schuldforderung an verschuldete, verpfändete Häuser geheftet werden, Harpocr. τὰ ἐπόντα ταῖς ὑποκειμέναις οἰκίαις καὶ χωρίοις γράμματα, ἃ ἐδήλου, ὅτι ὑπόκεινται δανειστῇ; so ὅρους τιϑέναι ἐπὶ τῆς οἰκίας, Is. 6, 37; τίϑησιν ὅρους ἐπὶ τὴν οἰκίαν διςχιλίων, ἐπὶ δὲ τὸ χωρίον ταλάντου, Dem. 31, 1; τοὺς ὅρους ἀπὸ τῆς οἰκίας ἀφαιρεῖ, ib. 3, ἀνεῖλε, ib. 4, ὅρους ἔστησε, ib. 12; διέϑετο ὅρους ἐπιστῆσαι χιλίων δραχμῶν ἐμοὶ τῆς προικὸς ἐπὶ τὴν οἰκίαν, 41, 6, als Hypothek auf das Haus einschreiben oder dieses zum Anschlag bringen lassen.
-
5 ἐπέρχομαι
Aἐπηρχόμην Th.4.120
(unless fr. ἐπάρχομαι: [dialect] Att. [tense] impf. is ἐπῇα (but v. ἔρχομαι ) and [tense] fut. ἔπειμι): [tense] aor. 2 ἐπῆλθον, [dialect] Ep. - ήλῠθον: [tense] pf. - ελήλυθα:I come upon:1 of persons, approach, c. dat., Il.12.200, 218, etc.; esp. come suddenly upon, Od.19.155, Hdt. 6.95: c. acc.,ἐ. πόλιν E.HF 593
codd. (nisi leg. ἐς-); come to for advice, μάντεις, μοῦσαν, Id.Supp. 155, Hel. 165, cf. Pl.Lg. 772d: with Preps.,ἐ. ἐς ποταμόν Od.7.280
, cf. S.Aj. 438: metaph.,ἐ. ἐς λόγου στάσιν Id.Tr. 1180
;ἐ. ἐς πόλεμον Th.3.47
;ἐ. ἐνθάδε Il.24.651
.b freq. in hostile sense, go or come against, attack, abs., 12.136, al., Th. 1.90, etc.: c. dat., Il.20.91, E.Ba. 736, Th.6.34, etc.: rarely c. acc.,τμήδην αὐχέν' ἐπῆλθε Il.7.262
; τὴν τῶν πέλας ἐ. invade it, Th.2.39: hence, visit, reprove, , cf. Andr. 688: with a Prep., invade,ἐπὶ τὴν οἰκίαν PFay.12.12
(ii B.C.).c come forward to speak, E.Or. 931, Th.1.119, Pl.Lg. 850c; ἐ. ἐπὶ τὸν δῆμον, ἐπὶ τοὺς ἐφόρους, Hdt.5.97, 9.7;ἐπὶ τὸ κοινόν Th.1.90
; τοῖς Αακεδαιμονίοις ib.91.d in Law, proceed against,ἐπί τινα PEleph.3.3
(iii B.C.);ἐπί τινα περί τινος PAmh.2.96.8
(iii A.D.);τινὶ περί τινος POxy.489.11
(ii A.D.); ἐπὶ πιττάκιον impugn, BGU1167.14 (i B.C.): also in [tense] aor. 1ἐπελεύσασθαι PStrassb.35.25
(ii B.C.), etc. ( ἐπιπορεύομαι (q. v.) is more common in the [tense] pres. in the Hellenistic period.)2 of events, conditions, etc., come upon, esp. come suddenly upon, c. acc.,μιν.. ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.4.793
, al., cf. Hdt.2.141; : c. dat.,τοῖσιν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.12.311
, cf. 5.472;μοι νοῦσος ἐπήλυθεν 11.200
; βροτοῖσιν..ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλθῃ A.Pers. 600
, cf. Ag. 1256;ἐπῆλθέ μοι πάθος Pl.Lg. 811d
, etc.3 c. dat. pers., come into one's head, occur to one,ἵμερος ἐπειρέσθαι μοι ἐπῆλθε Hdt.1.30
; ὅ τι ἂν ἐπέλθῃ Lat. quicquid in buccam venerit, Isoc.12.24: impers. c. inf.,καί οἱ ἐπῆλθε πταρεῖν Hdt.6.107
, cf. S.Tr. 134 (lyr.);ἐμοὶ τοιαῦτ' ἄττα ἐ. λέγειν Pl. Grg. 485e
, etc.; alsoἐπέρχεταί με λέγειν Id.Phd. 88d
.II of Time, come on, ἐπήλυθον ὧραι the season came round again, Od.2.107, etc.; also, come on, be at hand,νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε 14.457
;γῆρας ἐ. Thgn.528
, 728;ἕκαθεν ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος Pi.O.10(11).7
; τὸ παρὸν τό τ' ἐπερχόμενον πῆμα and that which is coming, the future, A.Pr.98.III go over or on a space, traverse, mostly of persons, c. acc.,πολλὴν γαῖαν Od.4.268
;ἀγρόν 16.27
;ἄγκεα πολλά Il.18.321
, cf. Od.14.139, Hdt.1.30; go the round of, visit, ;ναοὺς χοροῖς Id.Ant. 153
(lyr.); πόλιν, of a god, Maced.Pac.29; of an officer,πύλας φυλακάς τ' ἐπῆλθον E.Ph. 699
;τὰς ξυνωμοσίας ἐπελθών Th.8.54
; walk on ice, Id.3.23; also of water, ἐπέρχεται ὁ Νεῖλος τὸ Δέλτα overflows it, Hdt.2.19, cf. A.Supp. 559 (lyr.), Th.3.89.2 go through or over, discuss, recount, c. acc., Hes.Fr.160.4 codd. Str., Ar.Eq. 618; review,τὰ εἰρημένα περί τινος Arist.EN 1172b8
; alsoἐ. περί τινος Id.Ph. 189b31
, al.; folld. by an interrog.,πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες.. Id.Pol. 1289b24
; πῶς δεῖ.. ἐπέλθωμεν συντόμως ib. 1317a15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπέρχομαι
-
6 κατασπερχωτήν
κατασπερχωτήν· ἐπὶ τὴν οἰκίαν, ἢ ἐπὶ τὴν ἑστίαν κεκαυμένη, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατασπερχωτήν
-
7 ἐπικωμάζω
A rush on or in with a party of revellers, Plb.26.1.4, Call. Epigr.43: generally, make a riotous assault, ;τινί Men.881
; go careering about,εἰς τὰς πόλεις Pl.Lg. 950a
; ἐπὶ τὴνοἰκίαν τινός Plu.2.772f
: metaph., ἀτύχημα Σπαρτιάταις -εκώμασεν Chor.in Jahrb.9.177:—[voice] Pass., to be visited by a reveller, Plu.Pyrrh. 13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικωμάζω
-
8 ὅρος
ὅρος, ὁ, die Grenze; bes. Bestimmung eines Begriffes, Definition; auch die Grenze, die Schranken, das Maß; auch = Verhältnis. In Athen sind ὅροι die Anschlagetafeln, welche mit Angabe der Schuldforderung an verschuldete, verpfändete Häuser geheftet werden; διέϑετο ὅρους ἐπιστῆσαι χιλίων δραχμῶν ἐμοὶ τῆς προικὸς ἐπὶ τὴν οἰκίαν, als Hypothek auf das Haus einschreiben oder dieses zum Anschlag bringen lassen -
9 οἰκοδομέω
οἰκοδομέω (οἰκοδόμος; Hdt.; ins, pap, LXX, En, EpArist, Philo, Joseph., Test12Patr) impf. ᾠκοδόμουν; fut. οἰκοδομήσω; 1 aor. ᾠκοδόμησα also without augment οἰκοδόμησα (ApcMos 40; on the augment s. W-S. §12, 5a; Mlt-H. 191); pf. ᾠκοδόμηκα LXX; plpf. 3 sg. ᾠκοδομήκει (Just., D. 127, 3). Pass.: impf. 3 sg. ᾠκοδομεῖτο; 1 fut. οἰκοδομηθήσομαι; 1 aor. ᾠκοδομήθην (v.l.) or οἰκοδομήθην (other edd., J 2:20); perf. inf. ᾠκοδομῆσθαι (οἰ-Lk 6:48b); ptc. οἰκοδομημένος (Ox 1 recto, 15f [GTh 32]); ᾠκοδομημένος Hv 3, 2, 6; plpf. 3 sg. ᾠκοδόμητο.① to construct a building, buildⓐ w. obj. acc. build, erect (oft. pap [Mayser II/2 p. 315, 30ff]; Jos., Ant. 15, 403 al.; Did., Gen 29, 7) οἰκίαν (Diod S 14, 116, 8; Lucian, Charon 17) Lk 6:48a. τὰς οἰκοδομάς GJs 9:3; pass. (Sb 5104, 2 [163 B.C.] οἰκία ᾠκοδομημένη; PAmh 51, 11; 23) Lk 6:48b. πύργον (Is 5:2) Mt 21:33; Mk 12:1; Lk 14:28; Hs 9, 3, 1; 4; 9, 12, 6; pass. Hv 3, 2, 4ff; 3, 3, 3; 3, 5, 5; 3, 8, 9; Hs 9, 3, 2; 9, 5, 2; 9, 9, 7; cp. 9, 9, 4. ναόν Mk 14:58; 16:3 (Is 49:17); pass. J 2:20 (Heliodorus Periegeta of Athens [II B.C.]: 373 Fgm. 1 Jac. says of the Acropolis: ἐν ἔτεσι ε̄ παντελῶς ἐξεποιήθη; Orig., C. Cels. 5, 33, 13); 16:6 (cp. below; the ‘scripture’ pass. is interpreted spiritually). ἀποθήκας Lk 12:18 (opp. καθαιρεῖν; s. this 2aα). τοὺς τάφους τῶν προφητῶν the tombs of the prophets Mt 23:29 (s. EKlosterman2 ad loc.). τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν the monuments for the prophets Lk 11:47 (μνημεῖον 1).—οἰκ. τινί τι build someth. for someone (Gen 8:20; Ex 1:11; Ezk 16:24) συναγωγὴν οἰκ. τινί Lk 7:5. οἰκ. τινὶ οἶκον Ac 7:47, 49; 16:2 (the last two Is 66:1).—W. the obj. acc. and foll. by ἐπί w. acc. or w. gen: τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν build the house on the rock Mt 7:24. ἐπὶ τὴν ἄμμον on the sand vs. 26 (proverbial: Plut. VII p. 463, 10 Bern. εἰς ψάμμον οἰκοδομεῖς). πόλις ἐπὶ τ. ὄρους Lk 4:29 (cp. Jos., Ant. 8, 97). ἐπὶ τὴν γῆν 6:49. πόλις οἰκοδομημένη ἐπʼ ἄκρον ὄρους ὑψηλοῦ a city that is built on the top of a high mountain Ox 1 recto, 15f (GTh 32). πύργος ἐπὶ ὑδάτων Hv 3, 3, 5; ἐπὶ τὴν πέτραν Hs 9, 14, 4 (opp. χαμαὶ οὐκ ᾠκοδόμηται).ⓑ abs.α. when the obj. can be supplied fr. the context (Did., Gen. 33, 27) Lk 11:48; 14:30.—Cp. Hv 3, 1, 7; 3, 4, 1a; 3, 10, 1; Hs 9, 4, 1.β. but also entirely without an obj. (Theoph. Ant. 2, 13 [p. 132, 4f]) ᾠκοδόμουν they erected buildings Lk 17:28. οἱ οἰκοδομοῦντες the builders, the masons (after Ps 117:22) Mt 21:42; Mk 12:10; Lk 20:17; Ac 4:11 v.l.; 1 Pt 2:7; 6:4. Also with no ref. to the Ps passage: Hs 9, 4, 4; 9, 6, 6.γ. οἱ λίθοι οἱ ἤδη ᾠκοδομημένοι the stones already used in the building Hv 3, 5, 2; cp. Hs 9, 6, 3.ⓒ build up again, restore, a sense that οἰκ. can receive fr. the context (Josh 6:26; Ps 50:20; 68:36) Mt 26:61; 27:40; Mk 15:29; 16:3 (Is 49:17).—S. also 2.② to construct in a transcendent sense (as in Hermas passages given under 1, where the tower is a symbol of the church) build: of the building up of the Christian congregation/church (cp. Ruth 4:11; θεμελιώσαντες καὶ οἰκοδομήσαντες οἱ μακάριοι ἀπόστολοι τὴν ἐκκλησίαν Iren. 3, 3, 3 [Harv. II 10, 1]) ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν on this rock I will build my congregation/church Mt 16:18. ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός like living stones let yourselves be built up (pass.) or build yourselves up (mid., so Goodsp., Probs. 194f) into a spiritual house 1 Pt 2:5. Paul refers to missionary work where another Christian has begun activities as ἐπʼ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκ. building on another’s foundation Ro 15:20. He also refers to his negative view of law in relation to the Christ-event as a building, and speaks of its refutation as a tearing down (καταλύειν), and of returning to it as a rebuilding (s. 1c above) Gal 2:18. This is prob. where 11:1 belongs, where (followed by citations of Scripture) it is said of the Israelites that they do not accept the baptism that removes sin, but ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν will build up someth. for themselves. In another pass. B calls the believer a πνευματικὸς ναὸς οἰκοδομούμενος τῷ κυρίῳ a spiritual temple built for the Lord 16:10; cp. vs. 6f.—Hermas’ temple-building discourse mentions angels entrusted by God with οἰκοδομεῖν building up or completion of his whole creation Hv 3, 4, 1b.—(In this connection cp. Orig., C. Cels. 4, 38, 16 γυνὴ οἰκοδομηθεῖσα ὑπὸ τοῦ θεοῦ [of Eve]).③ to help improve ability to function in living responsibly and effectively, strengthen, build up, make more able. οἰκ. is thus used in a nonliteral sense and oft. without consciousness of its basic mng. (Straub p. 27), somewhat like edify in our moral parlance (this extended use is found as early as X., Cyr. 8, 7, 15 and in LXX: Ps 27:5; Jer 40:7. Also TestBenj 8:3.—JWeiss on 1 Cor 8:1). Of the Lord, who is able to strengthen the believers Ac 20:32. Of the congregation, which was being built up 9:31.—Esp. in Paul: ἡ ἀγάπη οἰκοδομεῖ love builds up (in contrast to γνῶσις, which ‘puffs up’) 1 Cor 8:1 (=Dg 12:5). πάντα ἔξεστιν, ἀλλʼ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ everything is permitted, but not everything is beneficial 10:23. ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ• ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ 14:4; cp. vs. 17. οἰκοδομεῖτε εἷς τὸν ἕνα strengthen one another 1 Th 5:11. In 1 Cor 8:10 the apostle is prob. speaking ironically, w. ref. to the ‘strong’ party at Corinth, who declare that by their example they are benefiting the ‘weak’: οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; will not his conscience be ‘strengthened’ so that he will eat meat offered to idols? (difft. MargaretThrall, TU 102, ’68, 468–72).—Of Paul’s letters, by which δυνηθήσεσθε οἰκοδομεῖσθαι εἰς τὴν δοθεῖσαν ὑμῖν πίστιν you will be able to build yourselves up in the faith that has been given you Pol 3:2.—HCremer, Über den bibl. Begriff der Erbauung 1863; HScott, The Place of οἰκοδομή in the NT: PT 2, 1904, 402–24; HBassermann, Über den Begriff ‘Erbauung’: Zeitschr. für prakt. Theol. 4 1882, 1–22; CTrossen, Erbauen: ThGl 6, 1914, 804ff; PVielhauer, Oikodome (d. Bild vom Bau vom NT bis Clem. Alex.), diss. Hdlbg. ’39; PBonnard, Jésus-Christ édifiant son Église ’48.—B. 590. DELG s.v. δέμω. M-M. TW. Sv. -
10 πάρειμι
A sum), inf. - εῖναι, [dialect] Ep. [ per.] 3pl.παρέᾱσι Il.5.192
, Od.13.247 ; [dialect] Ion. subj.παρέω Hdt.4.98
; [dialect] Ep. inf.παρέμμεναι Od.4.640
, part.παρεών Il.24.475
: [dialect] Ep. [tense] impf.παρέην Od.3.267
(tm.); [ per.] 2sg. παρῆας v.l. in Od.4.497 (Sch., Lex.Mess.) ; [ per.] 3pl.πάρεσαν Il. 11.75
; [dialect] Att. [tense] impf. ; in later Greekπαρήμην Luc.VH2.25
: [dialect] Ep. [tense] fut.παρέσσομαι Od. 13.393
:— to be by or present,ὑμεῖς θεαί ἐστε πάρεστέ τε ἴστε τε πάντα Il. 2.485
, etc.: in tmesi,πὰρ δ' ἄρ' ἔην καὶ ἀοιδός Od. 3.267
; πάρα used for πάρεστι and πάρεισι, Il. 20.98, 23.479, etc.: freq. in part.,ποίπνυον παρεόντε 24.475
; σημάντορος οὐ π. 15.325, etc. ;ἀπεόντα νόῳ παρεόντα Parm. 2.1
, cf. Heraclit. 34.2 to be by or near one, c. dat., Od.5.105;μήλοισι 4.640
;π. τινὶ παροινοῦντι Antipho 4.1.7
;π. παρά τινι S.Ph. 1056
; π. τινί to be his guest, Ar.Av. 131.3 to be present in or at,μάχῃ Od.4.497
;ἐν δαίτῃσι Il.10.217
; δόμοις π. E.Hipp. 805 ;τοῖς πράγμασιν D.1.2
, etc.; ;ἐν ταῖς συνουσίαις Pl.Prt. 335b
;ἐπὶ τοῖς ἀγῶσι D.24.159
.4 to be present so as to help, stand by, τινι Il.18.472, Od.13.393, A.Pers. 235 ; , etc.; esp. of one accused, , cf. 24.159 : Medic., of nurses, assistants, etc., Hp.Aph.1.1, Herod. [voice] Med. ap. Orib. 10.37.11.5 παρεῖναι εἰς .. to have arrived at,ἐς κοῖτον Hdt.1.9
;ἐς τὸν Ἰσθμὸν π. τινί Id.8.60
.γ ; ἐς τὴν Λακεδαίμονα Th.6.88
;εἰς τὴν ἐξέτασιν X.An.7.1.11
;Ὀλυμπίαζε Th.3.8
: c. acc. loci,πάρεισι.. Αἰτναῖον πάγον E. Cyc.95
, cf. 106, Ba.5 ;π. τινὶ ἐπὶ δεῖπνον Hdt. 1.118
, cf. Ar.Av. 131 ;π. ἐπὶ τὸ στράτευμα X.An.7.1.35
; π. πρὸς τὴν κρίσιν ib. 6.6.26 ;πρός τινα Id.Cyr.2.4.21
; alsoπ. ἐνταυθοῖ Pl.Ap. 33d
; v. πάρειμι ([etym.] εἶμι) IV. 2.6 π. ἐκ .. to have come from..,ἐκ ταύτης [τῆς πόλιος] π. ἐς τὴν Ἀσίην Hdt.6.24
;τοὐκ θεοῦ παρόν S. OC 1540
; Φίλιππος ἐκ Θρᾴκης π. Aeschin.2.101;Θείβαθεν αὐληταὶ πάρα Ar.Ach. 862
.II of things, to be by, i.e. ready or at hand,τά τε δμώεσσι πάρεστι Od.14.80
, etc.;πάρα ἔργα βόεσσιν Hes. Op. 454
;οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες Od.4.559
; εἴ μοι δύναμίς γε παρείη if power were at my command, 2.62 ;ὅση δύναμίς γε πάρεστι 23.128
;ὅ τι πάρεστι Men. 62
; τὰ παρεόντα what is ready,χαριζομένη παρεόντων Od.1.140
;ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.224
, cf. 191; ἐκ τῶν παρεουσέων αὐγέων the best light available, Hp.Off.3;ἐκ τῶν παρεόντων τὸ εὔπορον εὑρίσκειν Id.Art.78
; εἰ τὰ δεσμὰ μὴ παρείη ibid.; of feelings, conditions, etc.,φόβος βαρβάροις παρῆν A.Pers. 391
;θαῦμα παρῆν S.Ant. 254
;ἐν τοῖς τότε παρεοῦσι.. κακοῖσι Hdt.8.20
, cf. A.Pr.26;ὡς παρεσομένου σφι πολέμου Hdt.8.20
: in Philos., of qualities or predicates, παρείη γ' ἂν αὐταῖς (sc. θριξίν) , cf. Plot. 5.6.4; of Time,ὁ παρὼν νῦν χρόνος S.El. 1293
, cf. Aeschin.1.93, Arist.Po. 1457a18;ἡ νῦν π. ἡμέρα Pl.Lg. 683c
; ἡ ἱερὰ συμβουλὴ π. X.An.5.6.4; τὰ παρόντα ([dialect] Ion. παρεόντα) the present state of affairs, Hdt.1.113, etc.;τὰ π. πρήγματα Id.6.100
; opp. τὰ γεγονότα, τὰ μέλλοντα, Pl.Tht. 186b : sg., τὸ παρόν ([dialect] Ion. παρεόν) , πρὸς τὸ π. βουλεύειν, τὸ π. θεραπεύειν, Hdt.1.20, S.Ph. 149 (lyr.);πρὸς παρεόν Emp.106
: Adverbial phrases, τὸ παρόν just now,τὸ π. εἴπομεν Pl.Lg. 693b
;τὰ παρόντα S.El. 215
(lyr.): in Prose, ἐκ τῶν π. according to present circumstances, Th.5.40, etc.; ἐν τῷ π., opp. τὸ ἔπειτα, ib.63, etc.;ἐν τῷ νῦν π. καὶ ἐν τῷ ἔπειτα Pl.Phd. 67c
; ἐν τῷ τότε π. Th.1.95;πρὸς τὸ παρόν Isoc. 15.94
; ὡς πρὸς τὸ π. S.E.P.1.201;πρὸς τὸ π. αὐτίκα Th.3.40
;πρὸς τὴν π. ὄψιν Id.2.88
; ἐπὶ τοῦ π. for the present, IG9(2).517.6 (Epist. Philipp.), Epict.Ench. 2.2; ἐς and πρὸς τὰ π., Arr.An.1.13.5, 5.22.5.III impers., πάρεστί μοι it depends on me, is in my power to do, c. inf., , cf. S.Ph. 364, etc.: also [tense] impf.παρῆν Hdt.8.20
, 9.70 : without dat.,παρῆν.. κλύειν A.Pers. 401
;πάρεστι χαίρειν Ar.Pl. 638
;ὁρᾶν πάρεστιν Democr.164
, cf. And.2.2, etc.2 part. παρόν, [dialect] Ion. παρεόν, it being possible or easy, since it is allowed,παρεὸν αὐτῷ βασιλέα γενέσθαι Hdt. 1.129
, cf. 6.72, S.Ph. 1098 (lyr.), Fr.564.3, Th.4.19.IV. part. masc. παρών is freq. in Trag., at the end of a verse, to give vividness, ἄνδρ' ἐνουθέτει παρών to his face, S.Aj. 1156; τοὺς θανόντας οὐκ ἐᾶς θάπτειν π. you come here and forbid.., ib. 1131, cf. 338, El. 300, Tr. 422; dub. in Com., Ar.Fr. 657.-------------------------------------------A ibo), inf. - ιέναι ([dialect] Dor. - ίμεν Berl.Sitzb.1927.170 ([place name] Cyrene)), used as [tense] fut. of παρέρχομαι, also in [tense] pres. sense, παρῄειν being used as [tense] impf. :—pass by, pass,παριών Od.4.527
, 17.233;οἰκτίρας.. παρίτω IG12.976
;παρήϊε Hdt.4.79
;οἱ ἀεὶ παριόντες Pl.R. 616a
, etc.; go alongside, Th.4.47 ; march along the coast, of an army, Id.8.16, 22,32, X.HG2.1.18 (cj.), 4.5.19.2 c.acc. loci, pass by, Hdt.7.109 ;τὸν χῶρον Id.1.167
;τὴν οἰκίαν And.1.146
, Str. 14.5.14 ; π. παρὰ τοὺς πατέρας (prob. for παρῆσαν) Hdt.3.14 ; παρ' αὐτὴν τὴν Βαβυλῶνα π. X.Cyr.5.2.29.II pass by, overtake, surpass, ib.1.4.5.III pass on, esp. in the sense of entering,π. ἐς τὰ βασιλήϊα Hdt. 3.84
, cf. 72,77, Pl.Phd. 59e; ἔσω π. E.Hel. 451 ;πάριτ' ἐς θυμέλας, ἐπὶ δ' ἀσφάκτοις μήλοισι δόμων μὴ πάριτ' ἐς μυχόν Id. Ion 228
(anap.) ;βίᾳ εἰς οἰκίαν παριέναι X.Cyr.1.2.2
.2 in discourse, pass on from one part of a subject to another, ἐντεῦθεν ἐς .. Ar.Nu. 1075 ; ὃ παριὼν τῷ λόγῳ ἔτυχον εἰπών in passing, Pl.Lg. 776d.IV come forward, X.An. 7.3.46 ;πάριτ' ἐς τὸ πρόσθεν Ar.Ach.43
;τὸ μάχιμον εἰς τὸν μέγιστον τῶν ἀγώνων τολμήσει παριέναι Pl.Lg. 830c
: metaph.,ἐς πρώτους νεωστὶ παριών Hdt.7.143
.2 come forward to speak, Pl.Alc. 1.106c ;παρῄει οὐδείς D.18.170
;παριὼν ἐπὶ τὸ βῆμα Aeschin.3.159
; παρῇσαν ἐπὶ τὸ βῆμα (cj. Dobree for παρῆσαν) D.1.8 ; παρῇμεν (cj. Cobet for παρῆμεν)εἰς τὴν ἐκκλησίαν Aeschin. 3.71
; at Athens, οἱ παριόντες orators, And.2.1, D.13.14, etc.;πᾶσι τοῖς παριοῦσι λόγον διδόναι Id.2.31
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πάρειμι
-
11 καθ-ίστημι
καθ-ίστημι (s. ἵστημι, perf. κατεστέαται Her. 1, 196), 1) trans., praes. u. impf., fut. u. aor. I, bei Sp., wie D. Hal. de vi Dem. 54 auch perf. καϑέστακα, niedersetzen, – a) hinstellen, hinbringen; νῆα, das Schiff halten lassen, Od. 12, 185, oder an's Ufer bringen, wie τούς μ' ἐκέλευσα Πύλονδε καταστῆσαι καὶ ἐφέσσαι, 13, 274, mich nach Pylos hinzuschaffen; so κατέστησαν αὐτὸν ἐς Δῖον Thuc. 4, 78; ἔςτε ἐπὶ τὰ Κόλχων ὅρια κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας, bis sie die Griechen auf die Gränze hingebracht, Xen. An. 4, 8, 8, wie πάλιν εἰς Ἰωνίαν, zurückbringen nach, 1, 4, 13; τινὰ εἰς τοὺς ἀρχικούς, darunter rechnen, Mem. 2, 1, 9; τὰ ὅμηρα εἰς Ῥώμην Pol. 22, 15, 11; τὸν ἄνϑρωπον πρὸς τὴν οἰκίαν Plut. Pericl. 5; – δίφρους, hinstellen, hinsetzen, Soph. El. 700; σὺ δέ μ' αὐτὸς ἆρον, σύ με κατάστησον Phil. 867; ποῖ δεῖ καϑιστάναι πόδα Eur. Bacch. 184, wo soll ich den Fuß hinsetzen? – αὐτὴν ἐπὶ κλίμακος Plut. Num. 10; ἐς τὸ φανερόν τινα, an einen hohen Platz stellen, Xen. An. 7, 7, 22; vgl. πρὶν ἐς φῶς καταστῆσαι βίον Eur. Alc. 363. – b) Soldaten aufstellen, εἰς τὸ αὐτὸ σχῆμα ἐναντίαν τὴν φάλαγγα Xen. An. 1, 10, 10; Wächter, Späher, σκοπούς 6, 1, 11, προφύλακας 3, 2, 1. – c) in ein Amt einsetzen; ὕπαρχον Her. 7, 105, τυράννους 5, 92; τύραννον εἶναι παῖδα 94; βασιλέα Xen. An. 3, 2, 5; πότε ρον ἐᾷς ἄρχειν ἢ ἄλλον καϑίστης ἀντ' αὐτοῦ Cyr. 3, 1, 12; ἄρχοντα ἡμῖν καϑίστησι Plat. Rep. X, 606 d; Folgde überall, ὑπάτους Pol. 1, 16, 1, pass. ὕπατοι κατασταϑέντες 1, 17, 6, ἀγορανόμος καϑεσταμένος, zum Aedil gemacht, 10, 4, 6; λαφυροπώλας, als eine Behörde, Xen. An. 7, 7, 56; ἄλλοις τινὰ δικάζειν Cyr. 1, 3, 6; τοῖς παισὶν ἐπίτροπον, den Kindern einen Vormund bestellen, Plat. Legg. VI, 766 d; κληρονόμον, zum Erben einsetzen, IX, 856 e; ἐγγυητάς, Bürgen stellen, XI, 937 b, wie Ar. Eccl. 1064; δικαστάς, Richter einsetzen, zu Richtern aufstellen, Plut. 917. Vgl. παράδειγμα, ein Beispiel aufstellen, Isocr. 2, 31; νόμους, Gesetze aufstellen, geben, Eur. Or. 890; πολιτείαν, den Staat einrichten, die Staatsverfassung ordnen, Plat. Legg. I, 640 d; τὴν δημοκρατίαν καὶ τὰ δικαστήρια Arist. pol. 2, 10; übh. einrichten, anordnen, καὶ διοικεῖν τι Plut. Pomp. 42; so auch διάπλοον καϑίστασαν Aesch. Pers. 374; τὰς κόρας, die Pupillen seines Schielenden) in die richtige Lage bringen, Alexis Ath. VIII, 340 a. – d) ähnlich sind die Verbindungen εἰς μοναρχίαν αὐτόν, in die Alleinherrschaft einsetzen, Eur. Suppl. 352, εἰς ἀρχήν Lys. 12, 5. 26, 8, εἰς μείζο υς τιμάς Plat. Rep. VII, 537 d, ἐπὶ τὰς ἀρχάς Isocr. 12, 134, ἐπὶ πολλῶν N. T., an welche sich der so geläufige Gebrauch ἔς τί τινα καϑιστάναι reih't, in eine Lage, einen Zustand versetzen, ἐς ἀπορίαν, Plat. Soph. 238 d, ἐς φόβον, in Verlegenheit, Furcht versetzen, Thuc. 2, 81, εἰς ἀϑυμίαν Plat. Legg. V, 731 a; Lys. 12, 4 u. sehr oft bei Oratt., εἰς κινδύνους, εἰς διαβολὰς καὶ εἰς κινδύνους, Lys. 13, 17; εἰς συμφοράς Isocr. 4, 113, in's Unglück bringen, stürzen; εἰς ταπεινότητα 4, 118; εἰς ἀτιμίαν 97; εἰς ἐρημίαν φίλων Plat. Phaedr. 232 d; εἰς αἰσχύνην, εἰς ὀνείδη, Soph. 230 d Menez. 246 d; εἰς φιλίαν Ep. VII, 328 d; εἰς δόξαν Euthyd. 305 d; selten ἐν ἀκινδύνῳ τοὺς φίλους καϑιστᾶσι, Xen. Cyr. 4. 5, 28, wie τὴν πόλιν ἐν πολέμῳ Plat. Menez. 242 a. – e) εἰς δίκην τινὰ καταστῆσαι, Einen vor Gericht ziehen, anklagen, Xen. An. 5, 7, 34; εἰς ἀγῶνα περί τινος Plat. Apol. 24 c; Is. 1, 5 Dem. 24, 7 u. sonst; ἑαυτὸν εἰς κρίσιν, sich vor Gericht stellen, Thuc. 1, 131. – f) seltener ist der inf. dabei, καταστῆσαι φεύγειν, zum Fliehen bringen, Thuc. 4, 84. Häufiger aber mit einem adject., wie reddere, wozu machen, als Einen hinstellen, ψευδῆ ἐμαυτὸν τῇ πόλει οὐ καταστήσω Soph. Ant. 653; Eur. Andr. 636; τὴν εὐλογίαν φανερὰν σημείοις, durch Zeichen kund thun, Thuc. 2, 42; ὑμᾶς ἀπιστοτέρους ἐς τοὺς ἄλλους 1, 68; vgl. Xen. An. 7, 7, 23; ἐντιμότερόν τινα, d. i. mehr ehren, 6, 1, 18; ἐμὲ ἔρημον καὶ ἄπορον κατέστησεν Plat. Phil. 16 b; ἡ ἐπιϑυμία ἀμνήμονά τινα καϑίστησι, sie läßt ihn vergessen, Antiph. 2 α 7; βελτίω τὴν διάνοιαν Isocr. 1, 18; ἄκυρα τὰ γνωσϑέντα Dem. 24, 9. Auch c. partic., κλαίοντά σε καταστήσει Eur. Andr. 636. – 2) intrans., perf. u. aor. II in denselben Verbindungen, meist geradezu als das Resultat der durch die trans. tempp. ausgedrückten Thätigkeit erscheinend, – a) hingebracht worden sein, hinkommen; καταστάντες ἐς Ῥήγιον Thuc. 3, 86; καταστάντες ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, nachdem sie zu den Regierenden gekommen waren, Her. 3, 46; vgl. ὅποι καϑέσταμεν Soph. O. C. 23; ἐσσύμενοι δ' εἴσω κατέσταν Pind. P. 4, 135; καταστὰς ἐπὶ τὸ πλῆϑος ἔλεγε, er trat auf, Thuc. 4, 84, wie καταστάντες ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας ἔλεγον Her. 3, 46; in λέξον καταστάς Aesch. Pers. 287 liegt auch zugleich das Ruhige, Gefaßte; vgl. καϑεστηκὸς καὶ λεῖον πνεῦμα Ar. Av. 1001, ϑάλασσα καϑεστηκυῖα, das ruhige Meer, Pol. 22, 14, 10, κατέστη ὁ ϑόρυβος, der Lärm legte sich, beruhigte sich, Her. 3, 80; ἕως τὸ πρᾶγμα κατασταίη, bis die Sache abgemacht, beseitigt sei, Lys. 13, 25; μαίνεσϑαι καὶ ἔξω τοῦ καϑεστηκότος εἶναι Luc. Philops. 5. – So auch vom Alter, οἱ ἐν τούτῳ τῆς ἡλικίας καϑεστῶτες Antiph. 2 α 1, ἡ καϑεστῶσα ἡλικία, das mittlere Alter, οἱ καϑεστηκότες, Leute von mittlerem Alter. – b) als Wächter, Posten dastehen, hingestellt worden sein, φύλαξ κατέστης Soph. O. C. 357, φυλακαὶ καϑεστήκασι Ar. Av. 1161, φυλακὴ καϑειστήκει Xen. An. 4, 5, 19; vgl. Plat. Rep. VI, 503 b. – c) zum König eingesetzt worden sein, in ein Amt eingetreten sein, δεσπότης ὑμῶν καϑέστηκα Eur. Herc. Fur. 142, ὅταν καταστῶσιν οἱ ἄρχοντες, sobald die Archonten eingesetzt sind, ihr Amt angetreten haben, Plat. Rep. VIII, 543 b; στρατηλάτης νέος καταστάς Eur. Suppl. 1216; στρατηγοὶ καταστάντες Isocr. 4, 35; ἡ καϑεστηκυῖα τιμή Dem. 34, 39. Auch ἐπεὶ εἰς τὴν βασιλείαν κατέστη, Xen. An. 1, 1, 3; von Richtern, οἱ καϑεστῶτες ἐπὶ τῶν φονικῶν Plut. Rom. 20. – Bes. häufig von Gesetzen, οἱ καϑεστῶτες νόμοι, die bestehenden Gesetze, Soph. Ant. 1100 Ar. Nubb. 1400 u. öfter in Prosa; auch vom Einrichten, Ordnen der Staatsangelegenheiten, τὸν νῦν κατεστεῶτα κόσμον Σπαρτιήτῃσι Her. 1, 65, vgl. καταστάντων εὖ τῶν πρηγμάτων 7, 132; ἐπειδὴ δ' ἡ πόλις εἰς ἓν ἦλϑε (nach der Vertreibung der Dreißig) καὶ τὰ πράγματ' ἐκεῖνα κατέστη, und die Staatsangelegenheiten geordnet waren, Dem. 20, 11. Daher τὰ καϑεστῶτα häufig = die bestehende Ordnung der Dinge, Dem. 20, 17; τὰ καϑεστῶτα κινεῖν, eine Umwälzung vorhaben, Neuerungen machen, Pol. 2, 21, 3 u. öfter; vgl. τό τι κινεῖν τῶν τότε καϑεστώτων Plat. Legg. VII, 798 b; ἥτις ἂν καϑεστηκυῖα ᾐ πολιτεία, welche Staatsverfassung gerade besteht, IV, 714 c; παρὰ τὸ καϑεστὸς ἔϑος, gegen die bestehende, herrschende Sitte, Plat. Tim. 46 b; Thuc. 1, 76 οὐδὲ πρῶτοι τοῦ τοιούτου ὑπάρξαντες, ἀλλ' ἀεὶ καϑεστῶτος, τὸν ἥσσω ὑπὸ τοῦ δυνατωτέρου κατείργεσϑαι, es ist ein alter Brauch, herkömmlich, daß der Schwächere u. s. w. – d) in einen Zustand versetzt sein, in eine Lage gerathen sein; εἰς κινδύνους καταστάς Antiph. 2 γ 1, u. sonst oft; τῆς πόλεως εἰς ἀπορίαν καταστάσης Plat. Menez. 243 a; ἐν τοιαύτῃ τύχῃ Conv. 203 c; εἰς τὴν αὐτὴν τύχην Is. 2, 24; εἰς ἀγῶνά τινι Eur. Andr. 328; ἐν διαφορᾷ τινι Antiph. 1, 1; εἰς ἔχϑραν πολλοῖς Plat. Polit. 308 a; εἰς ὁμόνοιαν κατέστη ἡ πόλις Lys. 18, 18; εἰς ἔλεγχον 16, 1; εἰς τοσαύτην μεταβολήν Isocr. 4, 60; ἐν μεγάλῃ δυςϑυμίᾳ Pol. 1, 71, 2. – el von Processen, εἰς κρίσιν Aesch. 1, 192, εἰς ἀγῶνα Andoc. 1, 33. – f) wozu gemacht sein, dastehen als, τοῖς οἴκοϑεν φίλοις ἐχϑρὰ καϑέστηκα Eur. Med. 507, δυςτυχής Andr. 386, φονέα μέ φησι Λαΐου καϑεστάναι, er sagt, ich stehe da als Mörder, sei der Mörder, Soph. O. R. 703; ὅς οἱ ἀντιστασιώτης κατεστήκεε Her. 1, 192; οἱ μὲν ἰητροὶ ὀφϑαλμῶν κατεστέασι 2, 84; καταστῆναι πάντων τῶν καλῶν σωμάτων ἐραστήν Plat. Conv. 210 b; bei Sp. καϑίσταται = γίγνεται, S. Emp. adv. log. 1, 130, καϑεστάναι = εἶναι, ib. 50 u. oft; ὅσου κατέστη, wie viel es kostete, Plut. glor. Ath. 6. – 3) med., sich stellen, für sich hinstellen, einrichten, in denselben Verbindungen, ἀεὶ εἰς τὸ ὄπισϑεν καϑίσταντο κάλλιστα, sie stellten sich immer hinter ihn, Plat. Prot. 315 b; – πολιτείαν κατεστήσατο, er richtete den Staat ein, Isocr. 4, 39; τύραννον καταστησάμενοι παρὰ σφίσι αὐτοῖσι Her. 5, 92; ἐπειδὰν καταστήσησϑε τοὺς ἄρχοντας Xen. An. 3, 1, 39; Pol. 9, 29, 10 u. sonst oft; – φρούρημα γῆς καϑίσταμαι Aesch. Eum. 676; κρυφαῖον ἔκπλο υν, unternehmen, Pers. 377; – καϑίστασϑαι εἰς τὴν τάξιν Xen. An. 1, 8, 3, ἐπὶ τὸ ἐπιμελεῖσϑαι 5, 9, 22, φύλακας 4, 5, 21; νόμον Ar. Eccl. 1041; εἰς πόλεμον τινὰ καὶ μάχην Eur. Herc. Fur. 1168; εἰς κινδύνους Andoc. 1, 3; – ἄπαρνος οὐδενὸς καϑίστατο Soph. Ant. 431; ἔμφρων μόλις πως ξὺν χρόνῳ καϑίσταται Ai. 299; oft wie die intrans. tempp. zu fassen; – fut. med. für pass., Xen. An. 1, 3, 9.
-
12 πίπτω
A Exc. ex libris Herodiani p.28 (cf. Hdn.Gr.2.377 note); poet. subj.πίπτῃσι Pl.Com. 153.5
: [dialect] Ep. [tense] impf.πῖπτον Il.8.67
, etc. (for the quantity of ι cf. Hdn. Gr.2.10); [dialect] Ion. πίπτεσκον ( συμ-) Emp.59.2: [tense] fut. (lyr.), etc.; [dialect] Ion.[ per.] 3pl.πεσέονται Il.11.824
, [ per.] 3sg.πεσέεται Hdt.7.163
, 168: [tense] aor. ἔπεσον, inf. πεσεῖν, Il.13.178, etc.; [ per.] 2sg. opt.πεσοίης Polem.Call. 10.14
; [dialect] Aeol. and [dialect] Dor.ἔπετον Alc.60
, Pi.O.7.69, P.5.50, ([etym.] κάπετον) O.8.38, (ἐμ-) P.8.81, cf. Isyll.8, IG14.642 ([place name] Thurii); in later writers ἔπεσα, Orph.A. 521, LXX Le.9.24, al., f.l. in E.Tr. 291 ( προς-): [tense] pf. , Ar.Ra. 970, etc.; [dialect] Ep. part. πεπτεώς, εῶτος (the εω forming one syll. by synizesis), Il.21.503, etc.; also πεπτηώς, ηυῖα, Od.14.354, Simon.183.7, Hp.Mul.1.69, A.R.4.1298, AP7.427 (Antip. Sid.), cf. πτήσσω; Trag. part. , Ant. 697. (Redupl. from πετ-, which appears in [dialect] Aeol. and [dialect] Dor. [tense] aor. ἔ-πετ-ον (v. supr.), and the poet. form πίτ-νω; cogn. with πέτομαι, q.v.)A Radical sense, fall down, and (when intentional) cast oneself down, πρηνέα πεσεῖν, ὕπτιος πέσεν, Il.6.307, 15.435, etc.;νιφάδες.. π. θαμειαί 12.278
;ὀπίσω πέσεν Od.12.410
; etc.:—Constr., with Preps., in Hom. almost always ἐν.., ἐν κονίῃσι π. fall in the dust, i.e. to rise no more, Il.11.425, cf. 13.205;ἐν αἵματι καὶ κονίῃσι πεπτεῶτας Od.22.384
; π. ἐν ἀγκοίνῃσί τινος fall into his arms, Hes.Fr.142.5; ἐν χθονὶ πεπτηώς Simon.l.c. (cf. πτήσσω)π. ἐν δεμνίοις E.Or.35
, cf. A.Pers. 125 (lyr.) (v. infr. B. 1): rare in Prose,π. ἐν ποταμῷ X.Ages.1.32
: c. dat. only,πεδίῳ πέσε Il.5.82
; δεμνίοις π. E.Or.88 (s. v.l.);π. ἐπὶ χθονί Od.24.535
;οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ βλεφάροις Hes.Fr.188.4
; (lyr.); ;πρὸς ἀγκάλαις Id. Ion 962
;ἀμφὶ σώμασίν τινων A.Ag. 326
: with a Prep. of motion first in Hes.,Πληϊάδες π. ἐς πόντον Op. 620
; [ποταμὸς] εἰς ἅλα Th. 791
;εἰς ἄντλον E.Hec. 1025
(lyr.);ἐπὶ γᾶν π. αἷμα A.Ag. 1019
(lyr.);ἐπὶ στόμα X.Cyn.10.13
;πρὸς οὖδας E.Hec. 405
.2 in Hom. with Advs. of motion as well as of rest, χαμάδις π. Il.7.16, 15.714, etc.; χαμαὶ π. 4.482, cf. 14.418, etc.;π. ἔραζε 12.156
, cf. Od.22.280.3 with Preps. denoting the point from which one falls,ἀπ' ὤμων χαμαὶ πέσε Il.16.803
;ἀπ' οὐρανοῦ A.Fr.44.3
;ἀπό τινος ὄνου Pl. Lg. 701d
;ἐκ χειρῶν π. ἡνία Il.5.583
;π. ἐκ νηός Od.12.417
; .4 Geom., of perpendiculars or parts of applied figures, π. ἐπί τι fall upon, Euc.3.11, Archim.Fluit. 2.8, al., Apollon.Perg.Con.1.2; but π. ἐπί τι, ποτί τι, intersect, meet, Archim.Con.Sph.16, Spir.15; π. διά τινος pass through, Id.Con.Sph. 17;π. κατά τινος Id.Sph.Cyl.1
Def.2;ἐπί τι κατά τινα Apollon.Perg. Con.1.2
.B Special usages:I πίπτειν ἔν τισι fall violently upon, attack,ἐνὶ νήεσσι πέσωμεν Il.13.742
(but ἐν νήεσσι πεσόντες tumbling into the ships, 2.175); ἐν βουσὶ π. S.Aj. 375 (lyr.); Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι π. Id.Ant. 782(lyr.); ἐπ' ἀλλήλοισι, of combatants, Hes.Sc. 379, cf. 375;πρὸς μῆλα καὶ ποίμνας S.Aj. 1061
;πρὸς πύλαις A.Th. 462
.2 throw oneself down, fall down, πρὸς βρέτη θεῶν ib. 185 ;ἀμφὶ σὸν γόνυ E.Hec. 787
; ἐς γόνατα on one's knees, of a wrestler, Simon.156 ;ἐς τὸν ὦμον Ar.Eq. 571
.II fall in battle,πῖπτε δὲ λαός Il.8.67
, etc.; οἱ πεπτωκότες the fallen, X.Cyr.1.4.24 ;νέκυες πίπτοντες Il.10.200
; ;πεσήματα.. πέπτωκε δοριπετῆ νεκρῶν Id.Andr. 653
;π. ὑπὸ Ἀθηναίων Hdt.9.67
;ὡς.. θάμνοι πρόρριζοι πίπτουσι.., ὣς ἄρ' ὑπ' Ἀτρεΐδῃ πῖπτε κάρηνα Τρώων Il.11.157
, cf. 500, etc. ;τὸ Περσῶν ἄνθος οἴχεται πεσόν A.Pers. 252
.2 fall, be ruined, , cf. Pl.Phlb.22 e;πεσεῖν.. πτώματ' οὐκ ἀνασχετά A.Pr. 919
, cf. Pl.La. 181b ; ; ἀβουλίᾳ, ἐξ ἀβουλίας π., Id.El. 429, 398 ;ἀπὸ σμικροῦ κακοῦ Id.Aj. 1078
; of an army,μεγάλα πεσόντα πρήγματα ὑπὸ ἡσσόνων Hdt.7.18
, cf. Th.2.89 ; ; of a city,π. δορί E.Hec. 5
.3 fall, sink, ἄνεμος πέσε the wind fell, Od.19.202 (but in Hes. Op. 547, Βορέαο πεσόντος is used for ἐμπεσόντος, falling on, blowing on one): metaph,πέπτωκεν κομπάσματα A.Th. 794
, cf. S.Ant. 474 : c. dat., ταῖς ἐλπίσι πεσεῖν fail in one's hopes, Plb.1.87.1.III πίπτειν ἔκ τινος fall out of, lose a thing, unintentionally, σοι ἐκ θυμοῦ πεσέειν fall out of, lose thy favour, Il.23.595 ; ἐξ ἐλπίδων π. E.Fr.420.5 ;τοὔμπαλιν π. φρενῶν Id.Hipp. 390
; also of set purpose, ἐξ ἀρκύων π. escape from.., A.Eu. 147 ;ἔξω τῶν κακῶν Ar.Ra. 970
.2 reversely, πολλὴν ἐς κακότητα π. Thgn.42 ;εἰς ἄτην Sol.13.68
;εἰς δουλοσύνην Id.9.4
;ἐς δάκρυα Hdt.6.21
; ; εἰς ἔρον, ἔριν, ὀργήν, φόβον, ἀνάγκας, E.IT 1172, Fr.578.8, Or. 696, Ph.69, Th.3.82 ; also ἐν γυιοπέδαις π. Pi.P.2.41 ;ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις S.El. 1476
; (lyr.) ;ἐν σολοικισμῷ Luc.Sol.3
;πρὸς τόλμαν S.Ichn. 11
: c. dat. only,π. δυσπραξίαις Id.Aj. 759
; , etc.; οὐκ ἔχω ποῖ γνώμης πέσω I know not which way to turn, ib. 705.3 εἰς ὕπνον π. fall asleep, Id.Ph. 826 ; butἐν ὕπνῳ Pi.I.4(3).23
; simply ὕπνῳ, A.Eu.68.4 π. εἰς (ἰατρικὴν) χρῆσιν to be applied to (medicinal) use, Dsc.5.19,151,al.5 π. ὑπ' αἴσθησιν to be accessible to perception, Iamb.Comm.Math.8, in Nic.p.7 P.IV πίπτειν μετὰ ποσσὶ γυναικός to fall between her feet, i.e. to be born, Il.19.110.V of the dice, τὰ δεσποτῶν εὖ πεσόντα θήσομαι I shall count my master's lucky throws my own, A.Ag.32; ;ὥσπερ οἱ κύβοι· οὐ ταὔτ' ἀεὶ πίπτουσιν Alex.34
; ὥσπερ ἐν πτώσει κύβων πρὸς τὰ πεπτωκότα τίθεσθαι τὰ πράγματα according to the throws, Pl.R. 604c ; ὄνασθαι πρὸς τὰ νῦν π. E.Hipp. 718; πρὸς τὸ πῖπτον as matters fall out, Id.El. 639 ; of tossing up with oystershells,κἂν μὲν πίπτῃσι τὰ λεύκ' ἐπάνω Pl.Com.153.5
; of lots, ὁ κλῆρος π. τινί or παρά τινα, Pl.R. 619e, 617e;ἐπί τινα Act.Ap.1.26
: Astrol., π. καλῶς ὁ οἰκοδεσπότης Vett. Val.7.15.2 generally, fall, turn out, εὖ πίπτειν to be lucky, E.Or. 603; παρὰ γνώμαν π. Pi.O.12.10; of a battle, καραδοκήσοντα τὴν μάχην τῇ πεσέεται to wait and see how it would fall, Hdt.7.163, cf. 8.130; λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ π. turn out true, Pi.O.7.69; .3 fall to one, i.e. to his lot, esp. of revenues, accrue,τῷ δήμῳ πρόσοδος ἔπιπτε Plb.30.31.7
;φησιν.. ἑξακισχίλια τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν Id.2.62.1
; τὴν πεπτωκότα (sic)μοι οἰκίαν BGU251.12
(ii A. D.);τὰ πίπτοντα διάφορα ἐκ τῶν μυστηρίων IG5(1).1390.45
(Andania, i B. C.);τὸ πεσὸν ἀπὸ τῆς τιμῆς ἀργύριον D.H.20.17
; to be paid,τῶν εἰς Καίσαρα πίπτειν ὀφειλόντων ἐξεταστής Str.17.1.12
;τὰ πεπτωκότα εἰς τὸ.. ἱερόν PEleph.10.2
(iii B. C.);π. ἐπὶ τράπεζαν PCair.Zen.236.7
(iii B. C.), PLond.3.1200.1 (ii B. C.) ;μὴ πιπτόντων τῶν τόκων BMus.Inscr.1032.40
([place name] Teos) ; πέπτωκεν ἁλικῆς διά τινος .. Ostr.Bodl.i3 (iii B. C.) (but τὰ ἀπὸ τῶν προσόδων πίπτοντα deficiencies, IPE12.32B 75 ([place name] Olbia)).VII fall under, belong to a class,εἰς γένη ταῦτα Arist.Metaph. 1005a2
, al.; ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἐπιστήμην ib. 982b8 ;ὑπὸ τὴν αὐτὴν μέθοδον Id.Top. 102a37
, cf. 151a15 ;ὑπὸ τέχνην οὐδεμίαν Id.EN 1104a8
; ;τὸ μακάριον ἐνταῦθα πεπτωκέναι Epicur.Ep.1p.28U.
;ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν.. ἱστορίαν Plb.2.14.7
. -
13 συνάγω
συνάγω fut. συνάξω; 1 aor. συνῆξα (2 Esdr 7:28; 8:15; cp. ParJer 7:16f; D 10:5), inf. συνάξαι Lk 3:17 v.l. (on the late aor. form s. Schwyzer I 749, 1; JMoulton, Cambridge Bibl. Essays 1909, 485f); 2 aor. συνήγαγον. Pass.: 1 fut. συναχθήσομαι; 1 aor. συνήχθην; pf. 3 sg. συνῆκται LXX (Hom. et al.)ⓐ things: J 15:6. κλάσματα 6:12f. ξύλα MPol 13:1. Of fish of every kind, which the net gathers up when it is cast Mt 13:47. Of the fragments of a ms. that is wearing out MPol 22:3a; EpilMosq 5a. Of field crops (Ex 23:10; Lev 25:3; JosAs 1:3) Mt 25:24, 26; cp. pass. (Jos., Ant. 5, 242) D 9:4a. W. indication of the destination εἴς τι (Diod S 19, 100, 2 τ. ἄσφαλτον ς. εἴς τινα τόπον) εἰς τὴν ἀποθήκην Mt 3:12; 6:26; 13:30; Lk 3:17. ποῦ 12:17. ἐκεῖ vs. 18. συνάγειν πάντα Lk 15:13 gather everything together, perh. with a commercial connotation turn everything into cash (cp. Plut., Cato Min. 762 [6, 7] κληρονομίαν εἰς ἀργύριον συναγαγών).—In imagery συνάγειν μετά τινος join with someone in gathering (opp. σκορπίζω, q.v. 1) Mt 12:30; Lk 11:23. συνάγειν καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον J 4:36. Of sheep, metaph. 10:16 P66.ⓑ of persons bring or call together, gather a number of persons (1 Km 5:11; PsSol 11:3; TestJob 17:2; Jos., C. Ap. 1, 234; IAndrosIsis, Kyme 17 husband and wife) πάντας οὓς εὗρον Mt 22:10. πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς 2:4 (Appian, Bell. Civ. 4, 4 §15: in view of frightening signs ἡ βουλὴ μάντεις συνῆγεν). πάντα τὰ ἔθνη 2 Cl 17:4; (Is 66:18). συνέδριον (Diod S 17, 4, 2 συνέδριον συναγαγών, likew. 17, 30, 1.—Cp. Ex 3:16 τ. γερουσίαν, likew. Jos., Ant. 5, 332; PsSol 8:28 τὴν διασπορὰν Ἰσραήλ) J 11:47. τὸ πλῆθος (Diod S 4, 53, 1 συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη; Jos., Ant. 3, 188; cp. ParJer 7:16f τὸν λαόν) Ac 15:30. τὴν ἐκκλησίαν (Aeneas Tact. 431; Lucian, Jupp. Trag. 15) 14:27; cp. D 10:5. συνάξεις πάντας τοὺς σοὺς ὑπὸ τὸ στέγος σου 1 Cl 12:6. Foll. by εἰς to indicate the place (X., Ages. 1, 25; Jos., Vi. 280 τὸ πλῆθος εἰς τὴν προσευχήν; ApcEsdr 3:6 πάντα εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰωσαφάτ) εἰς τὸν τόπον Rv 16:16 (Diod S 17, 20, 1 συνήγαγεν εἰς ἕνα τόπον τοὺς ἀρίστους; 13, 49, 3). εἰς ἕν J 11:52 (cp. εἰς 4a). To indicate purpose (Dionys. Hal. 2, 45 ὅπως εἰς φιλίαν συνάξουσι τὰ ἔθνη; Jos., C. Ap. 1, 111) εἰς τὸν πόλεμον Rv 16:14; 20:8. Cp. 13:10 v.l. ἐπί τινα Mt 27:27. ἵνα κἀμὲ συναγάγῃ ὁ κύριος Ἰ. Χρ. μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν that the Lord Jesus Christ may gather me also with the chosen MPol 22:3b; EpilMosq 5b.—Pass., either in the passive sense be gathered or brought together συναχθήσονται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη Mt 25:32. συναχθήτω σου ἡ ἐκκλησία ἀπὸ τῶν περάτων τῆς γῆς εἰς τὴν σὴν βασιλείαν D 9:4b; or w. act. force gather, come together, assemble (Gen 29:8; Dt 33:5; Esth 9:18; En 13:9; TestReub 1:2; ApcMos 5:38; ViJer 12 [p. 73, 8 Sch.]) Mt 22:41; 27:17; Mk 2:2; MPol 18:2; D 14:1; 16:2. The subject can also be a collective word συνήχθη τὸ πρεσβυτέριον Lk 22:66; ἡ πόλις Ac 13:44. More closely defined: as to place εἴς τι Mt 26:3; Ac 4:5 v.l. εἰς τὸ δεῖπνον Rv 19:17. ἔν τινι: Ac 4:5, 31. ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ with the congregation 11:26. ἐὰν ἦτε μετʼ ἐμοῦ συνηγμένοι ἐν τῷ κόλπῳ μου if you are gathered with me in my bosom 2 Cl 4:5 (a dominical saying, of unknown origin). παρά τινι with someone Ac 21:18 D. πρός τινα to or with someone (TestBenj10:11) Mt 13:2; 27:62; Mk 4:1; 6:30; 7:1. πρὸς ἀλλήλους GPt 8:28. ἐπί τινα with or around someone Mk 5:21; against someone (Gen 34:30; Josh 10:6; Hos 10:10) Ac 4:27 (=κατά τινος vs. 26 after Ps 2:2). ἐπὶ τὴν ζωήν into life 2 Cl 17:3. ἐπὶ τὸ αὐτό (s. αὐτός 3b and ἐπί 1cβ) Mt 22:34; Ac 4:26 (Ps 2:2); 1 Cl 34:7. συναχθέντες ὁμοῦ GJs 9:1. σύν τινι (Mi 2:12) 1 Cor 5:4. συναχθέντες μετὰ τῶν πρεσβυτέρων Mt 28:12; also of an individual pers. συνήχθη Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ J 18:2 (HReynen, BZ 5, ’61, 86–90 ‘stay’). W. an adv. of place οὗ Mt 18:20; Ac 20:8; ὅπου Mt 26:57; J 20:19 v.l.; ἐκεῖ (TestBenj 9:2; Jos., Ant. 6, 23) Mt 24:28; Lk 17:37 v.l.; J 18:2. Foll. by inf. of purpose Ac 13:44; 15:6; 20:7; Rv 19:19.② to effect renewed relations, bring together, reconcile, ext. of 1 (Demosth. et al.; Herodian 3, 13, 5; 4, 3, 4; 9) μαχομένους συναγαγών B 19:12.③ to bring together with, lead or bring (to) (Hom. et al.) pass. πᾶσα γλῶσσα εἰς θεὸν συνήχθη of Christianity as the one route to God for all IMg 10:3 (the prep. prob. functions here in an associative sense).④ to extend a welcome to, invite/receive as a guest (w. εἰς τὴν οἰκίαν or εἰς τὸν οἶκον added Judg 19:18; 2 Km 11:27; Dt 22:2. S. also Gen 29:22; Achilles Tat. 3, 8, 3) Mt 25:35, 38, 43.⑤ intr. (so, but w. a different mng., Theocr. 22, 82; Polyb. 11, 18, 4 [both = meet in hostile fashion]) to move to another position, advance, move (Aelian, VH 3, 9 συνάγοντος τοῦ πολέμου) σύναγε ἔτι ἄνω move farther up Mt 20:28 D (the prep. may function here in a deferential and associative sense ‘come along up higher’).—On Dg 12:9 s. καιρός, end (cp. Jos., C. Ap. 1, 126 συνάγεται πᾶς ὁ χρόνος).—M-M. -
14 ἐπανάγω
ἐπαν-άγω [ᾰγ],A bring up: hence,2 lead or draw back, ;ἐ. τὰ δεξιά X.Eq.12.13
;τὸν ἄνθρωπον ἐπανήγαγεν ὡς ὑμᾶς D.18.133
;σύαγρον εἰς τὴν οἰκίαν Antiph.42
(s.v.l.).3 bring back, ;τὸν λόγον ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν X.Mem.4.6.13
;ἐ. ἐμαυτὸν ἀπὸ τῶν κακῶν Pl.Ep. 325a
; εἰς ἐλευθερίαν τὰ πράγματα v.l. in D.15.19; restore,τὰς αἱρέσεις τῶν ἱερέων εἰς τὸν δῆμον D.C.37.37
;τὸν οἶκον Philostr.VA1.28
; τὰ ἱερά ib.2 ([voice] Pass.); τὰ ἀδικήματα εἰς τὰ κοινὰ δικαστήρια ἐ. refer them to.., Pl.Lg. 846b, cf. Epicur.Ep.3p.62U.;ἐ. τὸ δισταζόμενον εἰς τὸν κανόνα UPZ110.57
(ii B.C.); but τῷ Δὶ ἐ. make acknowledgements to Zeus, ib.6:—[voice] Pass., to be referred back,ἐπαναγέσθω πάλιν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας Arist.Pol. 1298b37
; to be restored,ἐπὶ ἀρχὰς καὶ στρατηγίας App.BC4.15
.4 ἐ. ἐπί τι lead to, entail,ἐπ' ἀλγοῦν Epicur.Sent.26
,30.III intr., withdraw, retreat, X. Cyr.4.1.3; revert,ἐπὶ τὴν ἀρχήν Plb.3.5.9
, etc.; recur, in argument,ὅθεν ἐξέβην Jul.Or.7.226c
; return,ἐπὶ ὕψιστον LXXSi.17.26
; turn back, ἀπὸ δικαιοσύνης εἰς ἁμαρτίαν ib.26.28.2ἐ. τῷ σώματι
recover one's health,Apollon.Perg.
Con.1 Praef.IV put out to sea,τὸ κέρας ἀπὸ τῆς γῆς X.HG6.2.28
: abs., Ev.Luc.5.3:—[voice] Pass., put to sea against,τινί Hdt.9.98
; ἐπανάγεσθαι ταῖς ναυσί with one's ships, Th. 8.42: abs., Hdt.7.194, X.HG2.1.24; ἐπὶ τὴν Χίον ib.1.6.38; sail up the Nile, Pstrassb.102.19 (iii B.C.).V [voice] Pass., also, to be carried to a place,ἐπαναχθέντας Hdt.4.103
, where however the v.l. ἐπαναχθέντες (in signf. iv) is to be preferred.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπανάγω
-
15 γῆ
γῆ, γῆς, ἡ (Hom.+)① surface of the earth as the habitation of humanity, earth (as heavenly body: Tat. 27, 2 τῷ λέγοντι … τὴν σελήνην γῆν ‘one who says … the moon is an earth’)ⓐ in contrast to heaven (Heracl. Sto. 34, p. 50, 4 ἀπὸ γῆς εἰς οὐρ.; Ael. Aristid. 24, 44 K.=44 p. 838 D.: ἐκ θεῶν ἥκειν ἐπὶ γῆν; Maximus Tyr. 16, 6d ἐκ γῆς ἐπʼ οὐρανόν; Ar. 3, 1 τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς) Mt 5:18, 35; 6:10, 19; 16:19; Lk 2:14; 21:25; Col 1:16; Hb 1:10 (Ps 101:26); 11:13; 2 Pt 3:5, 7, 10; AcPl Ha 1, 7; AcPlCor 2:9, 19. τὰ ἐπὶ τῆς γῆς earthly things (TestJob 48:1 τὰ τῆς γῆς φρονεῖν; Ocellus Luc. 36 γῆ κ. πάντα τὰ ἐπὶ γῆς; Ps.-Aristot., De Mundo 6, 5; Lucian, Vit. Auct. 18) Col 3:2, 5 (Maximus Tyr. 25, 6b: in contrast to the ἄνω the γῆ is the seat of all earthly weakness and inferiority). αἷμα δίκαιον ἐξ̣[έχεας ἐπὶ] τ̣ῆς γῆς on earth AcPl Ha 11, 8; s. also b below. Established on the waters Hv 1, 3, 4. Vanishing w. heaven at the end of time 2 Cl 16:3 and replaced by a new earth 2 Pt 3:13; Rv 21:1 (Is 65:17; 66:22).ⓑ as the inhabited planet (Ar. 12, 1 τῶν ἐθνῶν τῶν ἐπὶ τῆς γῆς; Just., A I, 54, 9 τὴν πᾶσαν γῆν; Appian, Mithrid. 57 §234 γῆς ἄρξειν ἁπάσης) Lk 21:35; Ac 10:12; 11:6; 17:26 et al. ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς to the remotest parts of the earth 1:8 (PsSol 1:4) difft. OSchwartz, JBL 105, ’86, 669–76 (limited to Palestine). Hence② the inhabitants of the earth, people, humanity, associative sense Mt 5:13; 10:34; Lk 12:49, 51; cp. Rv 13:3. ἐπὶ τῆς γῆς on earth=among people Lk 18:8; J 17:4; Ro 9:28; Eph 6:3 (Ex 20:12; Dt 5:16; En 102:5; PsSol 17:2); Js 5:5; Hs 5, 6, 6; s. also 1b. ἀπὸ τῆς γῆς from the earth=from the midst of humanity Ac 8:33 (Is 53:8; cp. PsSol 2:17; 4:22; 17:7); 22:22; Rv 14:3.③ portions or regions of the earth, region, country Ac 7:3f (Gen 12:1); vs. 6 (Gen 15:13). In a territorial sense (X., An. 1, 3, 4) Israel Mt 2:20f; Gennesaret 14:34; Midian Ac 7:29; Judah Mt 2:6 (where ENestle in his critical apparatus [s. e.g. N25] listed the conjecture of JDrusius van den Driessche [†1616], γῆς, accepted by PSchmiedel, as indicated in Zürcher Bibel ’31, appendix to NT, p. 5); Zebulon and Naphtali 4:15 (Is 9:1); Judea J 3:22; AcPl Ha 8, 14; Canaan Ac 13:19; AcPl Ha 8, 14; Egypt Ac 7:36, 40; 13:17; Hb 8:9 (Jer 38:32); of the Chaldaeans Ac 7:4; native land vs. 3. The inhabitants included Mt 10:15; 11:24. ἡ γῆ abs.=Palestine Mt 27:45; Mk 15:33; Lk 4:25. On κληρονομεῖν τ. γῆν Mt 5:5; D 3:7 s. κληρονομέω 2.④ dry land as opposed to sea, land (X., An. 1, 1, 7; Dio Chrys. 63 [80], 12; Sb 5103, 6 ἐν γῇ κʼ ἐν θαλάσσῃ; BGU 27, 5; PsSol 2:26, 29; Jos., Ant. 4, 125; 11, 53) Mk 4:1; 6:47; Lk 5:3, 11; J 6:21; 21:8f, 11; Ac 27:39, 43f.⑤ earth-like surface that forms the bottom of a body of water, ground, bottom of the sea B 10:5.⑥ earth w. ref. to limited areas and the material that forms its surfaceⓐ of earth-surface: ground Mt 10:29 (πίπτειν ἐπὶ τ. γῆν as Jos., Ant. 7, 381); 15:35; 25:18, 25 (Artem. 2, 59 οὐ γὰρ ἄνευ τοῦ τὴν γῆν ἀνασκαφῆναι θησαυρὸς εὑρίσκεται); Mk 8:6; 9:20; 14:35; Lk 22:44; 24:5; J 8:6, 8 (writing on it as Ael. Aristid. 50, 21 K.=26 p. 508 D.); Ac 9:4, 8; GPt 6:21a. οἰκοδομεῖν οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς θεμελίου build a house on the ground without any foundation Lk 6:49. The earth opens in the service of a divinity in order to swallow something (Quint. Smyrn. 13, 548f, a person; cp. En 99:2 ἐν τῇ γῇ καταποθήσονται; ParJer 3:19) Rv 12:16.ⓑ of ground for agricultural use soil, earth, receiving seed (Just., A I, 55, 3 γῆ … ἀροῦται) Mt 13:5, 8, 23; Mk 4:5, 8, 20, 26, 28, 31; J 12:24; AcPlCor 2:26; watered by rain Hb 6:7; yielding fruit (Jos., Ant. 18, 22) Js 5:7: 1 Cl 20:4. καταργεῖν τ. γῆν waste, use up the ground Lk 13:7.—Dalman, Arbeit II.—B. 17. Schmidt, Syn. III 55–69. DELG. TW. Sv. -
16 ὑποτίθημι
A place under,ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν Il.18.375
; τὰ φρύγαν' ὑ. puts the firewood under, Telecl.40; θεοῦ βάσεις ὑποτιθέντος putting legs or feet under them, Pl.Ti. 92a, cf. Arist.PA 686a34;σιδηρᾶς κανονίδας ὑ. Ph.Bel.57.11
, cf. 60.31, al.;ὑπὸ ποταμοὺς πολλοὺς.. πόλιν ὑ. Pl.Lg. 682c
;κύλικα ὑπὸ τὴν κλίνην IG12(5).593.21
(Iulis, v B. C.); ὀχετὸν ἐκποιήσαντι καὶ ὑποθέντι ib. 12.373.66;[φοίνικας] ὑ. X.Cyr.7.5.12
;ἀλεκτορίδι ὑ. τὰ ᾠά Arist.HA 564b3
; ἑαυτὴν [ τῷ ἄρρενι] ib. 540a11;ὑ. <τι> ὑπὸ τὸν ὀφθαλμόν Id.Pr. 874a9
; of a prancing horse,ὑ. τὰ ὀπίσθια σκέλη ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια X.Eq. 11.2
; τὰ ὄπισθεν σκέλη διὰ πολλοῦ ὑ. bring up his hind legs far apart from one another, ib.1.14;κατακλίνεται [ὁ λαγὼς] ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας Id.Cyn.5.10
: metaph.,ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑ. τὰς αὑτῶν πατρίδας Pl.Plt. 308a
; ἔστε ὑπέθηκε Ἀΐδᾳ until he handed him over to Hades, of a hound attacking a boar, PCair.Zen.532.11 (iii B. C.):—[voice] Med., place under one's feet, τι X.Cyr.8.1.41;τοὺς μηροὺς ὑφ' αὑτά Arist.IA 713a23
.b subjoin, enclose, append a document, (iii B. C.), cf. Sammelb.5675.2 (ii B. C.), etc.: so in [voice] Med., PLond.3.921.10 (ii/iii A. D.).II set before one, offer, suggest,τὴν ἐν φίλοις δικαιοτάτην ὑπόθεσιν ἔχω ὑποτιθέναι X.Cyr.5.5.13
; hold out hope,ὑποτιθεῖς τίν' ἐλπίδα; E.Or. 1186
, cf. X.HG4.8.28, D.23.58, Plu.2.256a, Lys. 23, Aristid.1.379 J.; ;ἡ εὐπραγία ὑ. ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος Id.4.65
; ὑπέθηκας ὀρθῶς τοὺς λόγους, i. e. you have given good advice, E.IA 507; τὸν ὑποθέντα τὰς τέχνας γυναιξὶ τόνδε he who proposed these tricks to the women, Id.Ba. 675:—earlier in [voice] Med., suggest, ; , cf. Il.11.788;δόλον ὑπεθήκατο Hes.Th. 175
;ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις, ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται Od.3.27
;Κροῖσος ταῦτά οἱ ὑπετίθετο Hdt. 1.156
, cf. 3.36;ἔπεμψέ με σωτηρίην ὑποθησόμενον ὑμῖν, ἤν περ βούλησθε πείθεσθαι Id.5.98
, cf. 7.237; : c. dat. pers. only, advise, counsel, admonish one, Od.2.194, 5.143, Ar.Av. 1362, Lys. 522 (anap.), Pl.Chrm. 155d: with an Adv.,ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ Od. 15.310
, cf. Hdt.1.90;αὐτάρ τοι πυκινῶς ὑποθησόμεθ', αἴ κε πίθηαι Il. 21.293
.2 [voice] Med., in stronger sense, enjoin, ; of a doctor, Pl.Plt. 295c; of Nestor, Id.Hp.Ma.286b; [Μέττιος Ῥοῦφος] τῷ στρατηγῷ περὶ τούτου ὑπέθετο POxy. 237 vi 40
(ii A. D.); gloss on ἐπιστέλλει, Sch.S.OT 106; of Pythagoras,τὴν εἰς τὸ σπονδειακὸν μεταβολὴν ὑπέθετο τῷ αὐλητῇ Iamb.VP25.112
; (ii A. D.); δύο σκοποὺς ὑποθέσθαι τῆς φλεβοτομίας prescribe two conditions of (successful) venesection, Gal.15.765.3 [voice] Med., instruct, demonstrate, ; δεῖ ὑποθέσθαι τί λέγομεν τὸ βαρύ as a preliminary we must explain, Id.Cael. 269b20;ὑ. ὡς χρὴ μάχεσθαι Philostr.Her.10.5
;Φινεὺς.. τοῖς Ἀργοναύταις.. περὶ τῶν συμπληγάδων ὑπέθετο πετρῶν Apollod.1.9.22
;ὁ ὑποθέμενος αὐτῷ τὴν ἀνάγνωσιν Arr.Epict.1.26.13
, cf. 2.2.21;παλαισμάτων εἴδη ὁπόσα ἐστί, δηλώσει ὁ παιδοτρίβης, καιρούς τε ὑποθέμενος κτλ. Philostr.Gym.14
: c. acc. et inf.,ὑ. τῷ ἐπιεικεῖ παιδὶ ῥᾴδιον πεφυκέναι κτλ. Iamb.VP10.51
.III [voice] Med., propose to oneself as a task,πολεμιστήριον [ἵππον] ὑπεθέμεθα ὠνεῖσθαι X.Eq.3.7
;δεῖ ὑποτίθεσθαι κατ' εὐχήν, μηδὲν μέντοι ἀδύνατον Arist. Pol. 1265a17
; make up one's mind, adopt as a policy, ;τοῦθ' ὑπέθετο, δεινότατον πρᾶγμα, οἶμαι, ὅπως ἐν ἐκείνῳ εἴη.. φάναι And.1.39
;ἕνα τοῦτον ὑποθέμενος τὸν σκοπόν, ἅπαντας ἡμᾶς ἀγορεύειν κακῶς Luc.Pisc.7
;πρὶν τὴν ἀρχὴν ὀρθῶς ὑποθέσθαι, μάταιον ἡγοῦμαι περὶ τῆς τελευτῆς ὁντινοῦν ποιεῖσθαι λόγον D.3.2
:—[voice] Pass.,ὁ ὑποτεθεὶς σκοπός Arist.EN 1144a24
.2 propose to oneself as a subject of discussion or argument,ἀπ' ἐμαυτοῦ ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποθέσεως, περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ ὑποθέμενος, εἴτε ἕν ἐστιν εἴτε μή [ἕν], τί χρὴ συμβαίνειν; Pl.Prm. 137b
, cf. Ti. 26a;ἵνα μὴ δοκῶ περὶ τὰ μέρη διατρίβειν, ὑπὲρ ὅλων τῶν πραγμάτων ὑποθέμενος Isoc. 4.51
, cf. 12.119;ὥσπερ ὑπεθέμην Thphr.Char.Prooem.5
;περὶ ἀέρος εἰπόντες, ὥσπερ ὑπεθέμεθα Arist.Mete. 340a23
, cf. Rh. 1432b5, Aeschin. 1.37, 2.102;ὑποθησόμεθα ταύτης ἀρχὴν τῆς βύβλου τὴν πρώτην διάβασιν ἐξ Ἰταλίας Ῥωμαίων Plb.1.5.1
:—[voice] Pass.,οἱ ὑποτεθέντες λόγοι Pl. Lg. 812a
.IV [voice] Med., assume as a preliminary,ταύτην μὲν δὴ πυρὸς ἀρχὴν καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων ὑποτιθέμεθα Id.Ti. 53d
;ὑποθέμενος ἑκάστοτε λόγον.., ἃ μὲν ἄν μοι δοκῇ τούτῳ συμφωνεῖν, τίθημι ὡς ἀληθῆ ὄντα Id.Phd. 100a
;οἱ περὶ τὰς γεωμετρίας.. ὑποθέμενοι.. τὰ σχήματα,.. ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτά Id.R. 510c
; ;ὃ ἐξ ἀρχῆς ὑπετιθέμεθα Id.Chrm. 171d
;ἐὰν ὡς ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο Id.Prm. 136c
; ὑ. περί τινος ὡς ὄντος ib. 136b, cf. 137b, Plt. 284c;ὑ. ὡς τούτου οὕτως ἔχοντος Id.R. 437a
: c. acc. et inf., assume or suppose that.., Id.Phd. 100b, Prt. 339d: without inf., [ τὴν ἀρετὴν] διδακτὸν ὑ. assume it to be teachable, ib. 361b;τἀναντία οἷς ὑπεθέμην Id.Tht. 165d
; ὥσπερ ὑπέθου as you began by requiring, Id.R. 346b (referring to 336d):—[voice] Pass., esp. in [tense] aor. ὑπετέθην (cf.ὑπόκειμαι 11.2
), Id.Ti. 48e, 61d;τὰ ὑποτεθέντα Id.Prm. 136b
; τῶν καλῶν τι ἡ σωφροσύνη ὑπετέθη was assumed to be.., Id.Chrm. 160d (referring to 159c);τοῦτο δ' ἀδύνατον, ὥστε ψεῦδος τὸ ὑποτεθέν Arist.APr. 61a31
; εἰ τοῦτό τις ὑποτεθείη γινώσκειν if it were assumed that one knew this, Phld.Rh.2.17S.2 later, assume, suppose, estimate,παρέσομαι πρὸς ὑμᾶς, ὡς ὑποτίθεμαι, τῇ ιζ PCair.Zen.247.4
(iii B. C.); ὑποτιθεμένου τοῦ ποδὸς δραχμῆς the foot being reckoned at one drachma, Supp.Epigr.4.446.14 (Didyma, iii/ii B. C.), cf. PCair.Zen. 15r.34 (iii B. C.); τὸν χιλιάρουρον (sc. ἀμπελῶνα) ὑποτιθέμεθα ἐπὶ τὸ ἔλαττον we assess at the reduced sum, ib.361.9 (iii B. C.); νεώτερον αὐτὸν ὑ. put him down as younger, D.H.4.6; ταῦτα τὸν Ὅμηρον ὡς συστρατιώτην ἔφη εἰρηκέναι καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον not as a composer of fiction, Philostr.Her.4.4.V [voice] Act., establish as a preliminary, premise, ταῦθ' ὑποθεὶς ἐπεῖπεν ὡς .. Aeschin.2.157; τοῦθ' ὑποθέντες ἀκούετε τῇ γνώμῃ, τί ἄν, εἴ τις ἔπασχε ταῦθ' ὑμῶν, ἐποίει after deciding in your own minds, D.21.108;ῥυθμοὺς καὶ σχῆμα ἐλευθέριον ὑποθεῖσαι μέλος ἢ λόγον ἐναντίον ἀποδοῦναι Pl.Lg. 669c
.2 represent as ὑποκείμενον (v.ὑπόκειμαι 11.8
),εἰ μή τις ἑτέραν ὑποθήσει τοῖς ἐναντίοις φύσιν Arist.Ph. 189a28
; [ἀρχὴν] ἄν τε μίαν ἄν τε πλείους Id.Metaph. 988a24
.VII put down as a deposit or stake, pawn, pledge, mortgage,τοῦτο τὸ ἐνέχυρον Hdt.2.136
; τὴν οἰκίαν, τὴν οὐσίαν, Isoc.21.2, D.28.17, 49.12; ὑπέθεσαν αὐτῷ τοῦ ταλάντου τὰς προσόδους mortgaged their revenues for the talent, Aeschin.3.104;τῷ πατρὶ τἀνδράποδα D.27.25
;δραχμὴν ὑπόθες Diph.73.2
;ὑποθέμενοι χρυσίον IG12.313.177
; τὴν οἰκίαν πωλοῦντα καὶ ὑποτιθέντα selling and mortgaging, i.e. having full ownership of, the house, PCair.Zen.588.1, cf. 9 (iii B. C.), PRyl.162.28 (ii A. D.); cf.ὑποθήκη 11
:—[voice] Med., of the mortgagee, lend money on pledge, D.28.18;ὑποθέσθαι τὰ σκεύη τῆς νεώς Id.50.55
:— but the [voice] Med. is used for the [voice] Act. in later writers, Plu.Cat.Mi.6:— for the [voice] Pass., ὑπόκειμαι is used, except in [tense] aor. 1, πόρους (revenues) ὑποκεῖσθαι αὐτοῖς τούς τε ὑποτεθέντας εἰς τὸ βουλευτήριον .. OGI46.10 (Halic., iii B. C.), cf. AJP56.375 (Colophon, iv B. C., [voice] Med. and [voice] Pass.); cf. τίθημι.2 stake, hazard, venture, ; τὸν ἴδιον κίνδυνον ὑποθείς at his own risk, D.19.252; alsoἑαυτὸν ἔγγυον ὑποθείς Plu.Crass.7
;τὴν ψυχὴν ταῖς τύχαις Luc.Dem.Enc.41
;τὰ σὰ τοῖς ἐκτός Arr.Epict.2.2.12
; τὸν τράχηλον ib.4.1.77; ἑαυτὸν τῷ νόμῳ, i. e. risked the penalties of the law, Philostr.Gym.24;οὐδὲ αὑτοὺς ταύταις ὑποθήσομεν ταῖς αἰτίαις Jul.Or.3.112a
; νομίμοις ποιναῖς ὑποθεῖναι [ αὐτούς] PMasp.24.50 (vi A. D.); ἑαυτὸν [ ὀργῇ] Plu.Them.24;τοῖς κινδύνοις σφᾶς αὐτούς Aristid.1.467
J.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποτίθημι
-
17 οἰκέω
οἰκέω, 1) sein Haus haben, wohnen, von einzelnen Menschen oder Familien, wie von ganzen Völkern, ihre Wohnsitze haben; ᾤκεον δ' ἐν Πλευρῶνι, Il. 14, 116; ᾤκει γὰρ ἐν ἄλσεϊ, Od. 9, 200. 400; παρὰ Βοιβιάδος κρημνοῖσιν ᾤκει, Pind. P. 3, 34; οὐρανῷ, N. 10, 58 (wie οὔρεσιν οἰκήσω Callim. Dian. 20); ὑπὲρ ἁλός, 7, 65; χρυσόῤῥυτον ἀμφὶ νᾶμα, Aesch. Prom. 808; ἐν χρήμασι πατρῴοις, Eum. 728; Αἴγισϑον ἔνϑ' ᾤκηκεν ἱστορῶ, Soph. El. 1090; μετά τινος, von der Frau, O. R. 990; auch übertr., τὸ τὴν φροντίδ' ἔξω τῶν κακῶν οἰκεῖν γλυκύ, 1390; ναοῖσιν οἰκεῖς τοῖςδέ γ' ἢ κατὰ στέγας, Eur. Ion 314; ἐν ταὐτῷ, Ar. Av. 967; in Prosa, οἴκεε ἐν Πίνδῳ, Her. 1, 56, der auch νόμος ἐν νήσῳ οἰκέει sagt, = das Gesetz herrscht daselbst, 2, 166; ὅσοι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσι, Plat. Conv. 182 b, öfter. – Auch πόλις εὖ οἰκεῖ u. ä., die Stadt befindet sich wohl, wird gut verwaltet, Plat. Legg. III, 702 a; ἕως ἂν ἡ πόλις σοι οἰκῇ σωφρόνως, Rep. VI, 423 a, denn bei πόλις ist immer an die πολῖται zu denken (vgl. auch 3); so auch Dem., τὰς ἀσφαλῶς οἰκεῖν οἰομένας πόλεις, Lept. 49. Vgl. Xen. Cyr. 8, 1, 2 Mem. 1, 2, 64; πόλεις περὶ τὴν ὑμετέραν οἰκοῦσι, Hell. 7, 1, 3. – 2) trans., oewohnen; ὑπωρείας ᾤκεον Ἴδης, Il. 20, 218; pass., οἰκέοιτο πόλις, 4, 18; auch von Menschen, angesiedelt werden, τριχϑὰ δ' ᾤκηϑεν καταφυλαδόν, 2, 668 (dah. ᾤκησεν εἰς Θήβας, Schol. Eur. Phoen. 1116, hinziehen; vgl. Luc. Asin. 1); πόλιν οἰκεῖ, Pind. N. 7, 9; Ἀλφεόν, Ol. 6, 34; ἕδος, I. 1, 31, öfter; ἐν Ἄργει δώματ' οἰκήσει πατρός, Aesch. Eum. 624; Suppl. 989; pass., ἀκτὴ οἰκουμένη, Soph. Phil. 2, γῆν οὔτ' εὔορμον, οὔτ' οἰκουμένην, 221; häufig bei Eur., χϑόνα, ἑστίαν, δόμους u. ä., auch pass., εὖ οἰκουμένας πόλεις, Hipp. 486, auch ποῦ τοὺς Φρύγας λέγουσιν ᾠκῆσϑαι, I. A. 662, wie οὗ φασι Κενταύρειον οἰκεῖσϑαι γένος, I. A. 706, sich ansiedelten; so braucht Her. bes. das perf. οἴκημαι, ἐν τῇ ἠπείρῳ 1, 27, vgl. 5, 73. 8, 115, auch mit dem accus., wie das act., τὰς νήσους, bewohnen, 1, 127; komisch sagt Ar. Ran. 105 μὴ τὸν ἐμὸν οἴκει νοῦν· ἔχεις γὰρ οἰκίαν, nimm meinen Geist nicht ein; οἴκεε γῆν Her. 1, 56, τούτους τοὺς χώρους οἴκησαν 6, 33; ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν, Thuc. 2, 27; Plat. u. A.; – οἰκεῖσϑαι auch allgemeiner, = gelegen sein, πόλις ἐπὶ τῇ ϑαλάττῃ οἰκουμένη, eigentl. die am Meere bewohnt wird, Xen. An. 1, 4, 1, vgl. Krüger zu 5, 4, 15; οἰκεῖται ἡ πόλις ἐπί τινος χεῤῥονήσου, Pol. 4, 56, 5; ἡ οἰκουμένη, überh. die bewohnte Erde, ist oft im engeren Sinne die von den Griechen bewohnte, im Ggstz der Barbarenländer, und später unter den Römern der orbis Romanus. – 3) verwalten, einrichten; ἄμεινον τὰς πόλεις, Thuc. 3, 37, der auch vrbdt διὰ τὸ μὴ εἰς ὀλίγους, ἀλλ' εἰς πλείονας οἰκεῖν δημ οκρατία κέκληται, 2, 37 (v. l. ἥκειν), d. i. weil die Regierung nicht in den Händen Weniger, sondern des Volkes ist (vgl. unter li; καϑ' ὅτι ἄριστα ἡ πόλις οἰκήσεται, 8, 67, für οἰκηϑήσεται, wie Plat. Lach. 185 a; Aesch. 1, 22; Dem. 58, 62 u. A.; τὴν οἰκίαν εὖ οἰκεῖν, Plat. Men. 71 e; δι' ὧν πόλις ἄριστα οἰκεῖται, Legg. IV, 713 b, öfter; Xen. Cyr. 8, 1, 4 u. öfter, u. Folgde.
-
18 πορεύω
πορεύω (Pind.+; ApcSed 15:5=p. 136, 32 Ja. οἱ πορεύοντες) in our lit. only as mid. and pass. πορεύομαι (Trag., Hdt.+) impf. ἐπορευόμην; fut. πορεύσομαι; 1 aor. ἐπορεύθην; pf. ptc. πεπορευομένος. On the fut. aspect of the pres. s. B-D-F §323, 3; Rob. 869. On the durative sense of the pres. impv. πορεύου in contrast to the aor. πορεύθητι s. B-D-F §336, 1; also Rob. 855f; 890.① to move over an area, gener. with a point of departure or destination specified, go, proceed, travel, w. indication of the point of departure: ἀπό τινος depart from someone (cp. X., An. 4, 4, 17 ‘from the camp of Tiribazus’) Mt 25:41 (impv.); Lk 4:42b. ἐντεῦθεν 13:31 (impv.). ἐκεῖθεν Mt 19:15. W. indication of place to which: εἴς τι (X., Hell. 7, 4, 10; Is 22:15 εἴς τι πρός τινα; JosAs 28:5 εἰς τὴν ὕλην; ApcMos 10; Just., A II, 2, 6) to, in, into, toward Mt 2:20; 17:27; Mk 16:12; Lk 1:39; 4:42a; 9:56 (εἰς ἑτέραν κώμην, cp. Jos., Vi. 231); 22:33 (εἰς φυλακήν); J 7:35b; Ac 1:11; 19:21; 20:1, 22 (πορεύομαι=I am going, I am about to go); 22:5, 10; Ro 15:24, 25 (I am going, I am about to go); IPol 7:2; 8:2; Hv 1, 1, 3; 2, 1, 1. εἰς τὸν οἶκόν σου Lk 5:24; cp. AcPl Ha 4, 3 εἰς τὴν οἰκίαν. Of fish π. εἰς τὸ βάθος dive into the depth B 10:10b. Also of passing into the beyond, in a good sense of Paul and Peter: π. εἰς τὸν ἅγιον τόπον 1 Cl 5:7 v.l.; εἰς τὸν ὀφειλόμενον (ὀφείλω 2aα) τόπον τῆς δόξης 5:4 (so of Peter in Ac 12:17: WSmaltz, JBL 71, ’52, 211–16; s. Bruce, Acts on var. traditions), and in a bad sense of Judas the informer εἰς τὸ τόπον τὸν ἴδιον Ac 1:25. εἰς τὰ ἔθνη to the gentiles 18:6. ἐπὶ Καίσαρα π. go to Caesar, appear before the Emperor (ἐπί 10) 25:12. πρός τινα to someone (Soph., Ant. 892; Pla., Clit. 410c; Theophr., Char. 2, 1; Diog. L. 8, 43; Gen 26:26; TestAbr B 4 p. 109, 9 [Stone p. 66]; Just., A II, 2, 19) Mt 25:9; 26:14; Lk 11:5; 15:18; 16:30; J 14:12, 28; 16:28 (pres. w. fut. aspect in the three J pass. I am about to go); Ac 27:3; 1 Cl 31:4. σύν τινι with someone Lk 7:6; Ac 10:20; 26:13; 1 Cor 16:4b. ἐπί τι after someth. (ἐπί 4bα) Lk 15:4; (up) to someth. (ἐπί 4bγ) Mt 22:9; Ac 8:26; 9:11, also ἕως ἐπί τι 17:14. W. ἕως and gen. of place 23:23 (TestAbr A 2 p. 79, 1 [Stone p. 6,1]). W. διά and gen. of place through (X., An. 4, 7, 15) Mt 12:1; Mk 9:30 v.l. ποῦ (instead of ποῖ) J 7:35a. οὗ (instead of ὅποι, as 1 Macc 13:20) Lk 24:28a; 1 Cor 16:6. π. τῇ ὁδῷ go one’s way, proceed on one’s journey 1 Cl 12:4; also ἐπορεύετο τὴν ὁδὸν αὐτοῦ Ac 8:39 (cp. Josh 3:4; X. An. 2, 2, 11 πορεύεσθαι μακροτέραν [sc. ὁδόν]; Jos., Ant. 1, 282). π. ἐν τῇ ὁδῷ go along the road Lk 9:57; also π. κατὰ τὴν ὁδόν Ac 8:36; AcPl Ant 13, 19f (=Aa I 237, 4).—W. purpose indicated by an inf. (Gen 37:25; JosAs 25:2) Lk 2:3; 14:19, 31; J 14:2. Also ἵνα 11:11.—Somet. the place fr. which or to which is easily supplied fr. the context: θέλετε πορεύεσθαι you wish to go (i.e. to the house of the non-believer/non-Christian who has invited you) 1 Cor 10:27. πορ. (i.e. εἰς Ἰερουσαλήμ) 16:4a. πορ. (i.e. εἰς Δαμασκόν) Ac 22:6.—The aor. ptc. of πορ. is oft. used pleonastically to enliven the narrative (B-D-F §419, 2.—4 Km 5:10; Josh 23:16; GrBar 15:4; Jos., Ant. 7, 318); in any case the idea of going or traveling is not emphasized Mt 9:13; 11:4; 18:12; 21:6; 22:15; 25:16; 27:66; 28:7; Mk 16:10; Lk 7:22; 9:13; 13:32; 14:10 al.—Abs. (X., An. 5, 3, 2; TestAbr B 3 p. 107, 5 [Stone p. 62] καὶ ἀναστάντες ἐπορεύοντο) ἐπορεύθησαν they set out Mt 2:9. πορεύθητι καὶ πορεύεται go!, and he goes (cp. PGM 1, 185 πορεύου καὶ ἀπελεύσεται) 8:9; Lk 7:8 (opp. ἔρχεσθαι, as Epict. 1, 25, 10 Ἀγαμέμνων λέγει μοι ‘πορεύου …’. πορεύομαι. ‘ἔρχου’. ἔρχομαι; TestJob 34:5 ἐγὼ πορεύσομαι ἐληλύθημεν γὰρ ἵνα …).—Lk 10:37; be on the way, be journeying Lk 10:38; 13:33; Ac 9:3.—ἔμπροσθέν τινος (UPZ 78, 15 [159 B.C.] ἔμπροσθεν αὐτῶν ἐπορευόμην; Josh 3:6): ἔ. αὐτῶν πορεύεται he goes in front of them J 10:4 (schol. on Apollon. Rhod. 1, 577 προπορεύεται ὁ ποιμήν); cp. B 11:4 (Is 45:2). μὴ πορευθῆτε ὀπίσω αὐτῶν do not go after them Lk 21:8 (ὀπίσω 2a). προθύμως (+ μετὰ σπουδῆς v.l.) ἐπορεύετο he walked on with alacrity MPol 8:3.—πορεύου=go your way (Diog. L. 4, 11): πορεύου εἰς εἰρήνην Lk 7:50; 8:48 or ἐν εἰρήνῃ Ac 16:36 s. εἰρήνη 2a.—In imagery, of life gener. (Dio Chrys. 58 [75], 1 διὰ τ. βίου); abs. πορευόμενοι as they pass by (Jülicher, Gleichn. 529) Lk 8:14 (another mng.: step by step).—GKilpatrick, JTS 48, ’47, 61–63 (in synopt. gosp.).② to conduct oneself, live, walk (cp. Soph., Oed. Rex 884; LXX; PsSol 18:10) w. ἔν τινι foll.: (En 99:10 ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης; TestReub 1:6; 4:1 ἐν ἁπλότητι καρδίας; TestIss 3:1; TestAsh 4:5) ἐν ὁδῷ θανάτου B 19:2. ἐν ἀληθείᾳ (Tob 3:5 BA; Pr 28:6) Hm 3:4. ἐν ἀκακίᾳ καὶ ἁπλότητι v 2, 3, 2. ἐν ἀσελγείαις κτλ. 1 Pt 4:3. ἐν τῇ ἁγνότητι ταύτῃ Hm 4, 4, 4. ἐν ὁσιότητι 1 Cl 60:2. ἐν ταῖς ἐντολαῖς τοῦ κυρίου (cp. Ps 118:1 ἐν νόμῳ κυρίου) Lk 1:6; cp. Pol 2:2; 4:1; Hs 6, 1, 1–4. ἐν τοῖς προστάγμασιν 5, 1, 5.—κατά τι (Num 24:1; Wsd 6:4) κατὰ τὰς ἐπιθυμίας according to the passions 2 Pt 3:3; Jd 16, 18.—τῇ ὀρθῇ ὁδῷ πορ. follow the straight way Hm 6, 1, 2 (on the dat. s. B-D-F §198, 5; Rob. 521 and SIG 313, 20; LXX [reff. in Johannessohn, Kasus 57f]). ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν Ac 14:16. τῇ ὁδῷ τοῦ Κάϊν Jd 11. τῷ φόβῳ τοῦ κυρίου live in the fear of the Lord Ac 9:31. ταῖς ἐντολαῖς μου Hs 7, 6f. ταῖς ἐπιθυμίαις τοῦ αἰῶνος τούτου 8, 11, 3.—πορ. ὀπίσω τινός in the sense ‘seek a close relation with’ (cp. Judg 2:12; 3 Km 11:10; Sir 46:10) οἱ ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευόμενοι follow (i.e. indulge) their physical nature in desire that defiles 2 Pt 2:10. ὀπίσω τῶν ἐπιθυμιῶν Hv 3, 7, 3.③ go to one’s death, a euphemistic fig. ext. of 1 (cp. Lk 22:33 εἰς θάνατον πορεύεσθαι): die (SyrBar 14:2; Julian, Letter 14 p. 385d) Lk 22:22. (For the figure of death as a journey s. RLattimore, Themes in Gk. and Lat. Epitaphs: Illinois Studies in Language and Literature 28 nos. 1–2, §43 [=ed. 1962, 169–71]).—DELG s.v. πόρος II. M-M s.v. πορεύομαι. TW. -
19 φοιτάω
Aἐπεφοίτεε Nonn.D.1.321
); [dialect] Dor. inf. ; [tense] impf.[dialect] Dor. [ per.] 3sg.ἐφοίτη Theoc.2.155
; [dialect] Ep. [ per.] 3 dualφοιτήτην Il.12.266
; [dialect] Ion. : [dialect] Aeol. [tense] aor. subj. [ per.] 2sg.- άσῃς Sapph.68
:—go to and fro, backwards and forwards, and generally, with notion of repeated motion, stalk;ἀν' ὅμιλον ἐφοίτα θηρὶ ἐοικώς Il.3.449
, cf. 13.760;φοίτα δ' ἄλλοτε μὲν πρόσθ' Ἕκτορος, ἄλλοτ' ὄπισθε 5.595
; ;ἐφοίτων ἄλλοθεν ἄλλος Od.9.401
., cf.10.119;πάντῃ φοιτήσασα Il.20.6
;φοίτα μακρὰ βιβάς 15.686
, cf. Od.11.539; διὰ νηὸς φ. keep going from one part to another, 12.420; l.c.; of birds on the wing, Od.2.182, E.Hipp. 1059, Ion 154 (lyr.); of horses going to feed, Hdt.1.78; of hounds casting about for the scent, X.Cyn.4.4, 6.19; φοιτᾷς ὑπερπόντιος ἔν τ' ἀγρονόμοις αὐλαῖς, of love frequenting both sea and land, S.Ant. 785 (lyr.), cf. E.Hipp. 447; of young men strutting about to show their persons,λαμπροί τ' ἐν ἥβῃ καὶ πόλεως ἀγάλματα φοιτῶσ' Id.Fr. 282.11
.2 roam wildly about, Il.24.533;οἱ δὲ μεγάλα στενάχοντες φοίτων Od.14.355
;φοιτῶν μανιάσιν νόσοις S.Aj.59
, cf. OT 476 (lyr.), 1255: hence, roam about in frenzy or ecstacy, ἐς Διόνυσον, of a Bacchant, AP6.172.3 of sexual intercourse, go in to a man or woman,εἰς εὐνὴν φοιτῶντε Il.14.296
;πρὸς ἀλλήλους Pl.R. 390c
;πρὸς τὴν γυναῖκα Lys.1.19
; παρ' αὐτήν ib.15;παρὰ τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα Hdt.2.111
;παρὰ τοὺς δούλους Id.4.1
; .4 resort to a person as a friend, φ. παρά τινα visit him, Pl.Phd. 59d, Euthd. 295d, La. 181c, etc.; παρ' ἡμᾶςφ. ὡς παρὰ φίλους Id.R. 328d
;πρὸς τὴν συνουσίαν τινός Id.Lg. 624a
;σφιν ἑκατέρωσε Id.Grg. 523b
.b resort to a person or place for any purpose,ἐφοίτων παρὰ τὸν Δηϊόκεα.. δικασόμενοι Hdt.1.96
;παρά τινα φ. ἐς λόγους Id.7.103
; φ. ἔς τε πολέμους καὶ ἐς ἄγρας, ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς, Id.1.37;ἐς τὰ χρηστήρια Id.6.125
;εἰς τὸ ἱερὸν ἑκάστης ἡμέρας Pl.Lg. 794b
; φ. πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, of embassies from the subject states, Th.1.95; φοιτᾶν ἐπὶ τὰς θύρας τινός frequent, wait at a great man's door, Hdt.3.119, X.Cyr.8.1.8, HG.1.6.10; later,φ. ἐπὶ θύρας Plu.Aem.10
, Luc.DMort.9.2, etc.;ἐπὶ θύραις Plu.Cat. Mi.21
(s. v. l.);ἐπὶ τὴν ἐμὴν οἰκίαν Lys.3.29
, cf. Aeschin.1.58;εἰς τὸ ἱερόν IG7.235.2
(Oropus, iv B. C.); alsoφ. εἰς συσσίτια Pl.R. 416e
;ἄκλητος φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον Cratin.45
(anap.), cf. Eup.162 (lyr.);εἰς καπήλου φ. Plu.2.643c
; ; of a company of actors,φ. τισι εἰς τὴν πόλιν Pl.Lg. 817a
.: abs., of a suitor,φοιτῶν ἐναργὴς ταῦρος, ἄλλοτ' αἰόλος δράκων.. ἄλλοτ' ἀνδρείῳ κύτει βούπρῳρος S.Tr.11
.c of a dream that visits one frequently, haunts one,ἐν ὀνείρασι φοιτῶσα E.Alc. 355
; .5 resort to a person as a teacher,παρά σε ταῦτα μαθησόμενος Id.Smp. 206b
; παῖς ὢν ἐφοίτας ἐς τίνος διδασκάλου (sc. οἶκον); Ar.Eq. 1235, cf. Pl.Prt. 326c, Alc.1.109d;τῶν διδασκάλων ὅποι ἐφοιτῶμεν Is.9.28
;εἰς τὰ διδασκαλεῖα φ. X.Cyr.1.2.6
;εἰς παλαίστραν Pl.Grg. 456d
;πρὸς τὰς τοῦ γραμματιστοῦ θύρας Id.Erx. 398e
: later, c. dat.,τοῖς μάγοις Philostr. VA1.26
;διδασκάλοις Jul.Or.7.219c
: abs., go to school, Ar.Nu. 916, 938 (anap.);ἐδίδασκες γράμματα, ἐγὼ δ' ἐφοίτων D.18.265
: οἱ φοιτῶντες the schoolboys, Pl.Lg. 804d, Isoc.15.183.6 of a physician, practise, Hp. Lex4.II of things, esp. of objects of commerce, to come in constantly or regularly, be imported, ἐξ ἐσχάτης (sc. Εὐρώπης) ; κέρεα τὰ ἐς Ἔλληνας φοιτέοντα which are imported into Greece, Id.7.126; σῖτος δέ σφι πολλὸς ἐφοίτα corn came in to them in plenty, ib.23, cf. Lys. 32.15, X.HG1.1.35; come in, of tribute or taxes, , cf. 3.90: generally,ἀκάμας χρόνος.. ἀενάῳ ῥεύματι φ. E.Fr.594.2
(anap.);ᾧ μία τις πήρα, μία διπλοΐς, εἷς ἅμ' ἐφοίτασκίπων
travelled,AP
7.65 (Antip.); of reports, was current,Plu.
Fab.21;τὸ Σερτωρίου κλέος ἐφοίτα πανταχόσε Id.Sert.23
;ἀρεταὶ πάντῃ φ. διὰ τῆς φήμης D.S.10.12
; of fits of pain,ἥδε [νόσος] ὀξεῖα φοιτᾷ καὶ ταχεῖ, ἀπέρχεται S.Ph. 808
, cf. Hes. Op. 103; of the καταμήνια, Arist.HA 582b4, GA 727b27; of recurrent καθάρσεις, Id.HA 583a26; τὰ οὖρα καθαρὰ ἐφοίτα came clear, Hp. Epid.7.115;ἄνω φοιτᾷ ἡ ὀδύνη Id.Mul.1.63
; of recurrent phenomena, such as rain, snow, hail, Arist.Mete. 347b12, Pr. 931a38. -
20 καταβαίνω
καταβαίνω impf. κατέβαινον; fut. καταβήσομαι; 2 aor. κατέβην, impv. κατάβηθι and κατάβα (Diog. L. 2, 41) Mk 15:30 v.l.; pf. καταβέβηκα (Hom.+; gener. ‘go/come down’)① to move downward, come/go/climb down lit.ⓐ of pers.:α. w. indication of the place fr. which one comes or goes down: ἀπό τινος (Pind., N. 6, 51; X., Cyr. 5, 5, 6; Ael. Aristid. 51, 22 K.=27 p. 538 D.: ἀπὸ τ. ὄρους; Gen 38:1; Ex 32:15 ἀπὸ τ. ὄρους; 4 Km 1:16; Na 3:7 v.l.; Ezk 47:1; JosAs 5:11 ἀπὸ τ. ἅρματος; Jos., Ant. 6, 108) Mt 8:1; Mk 9:9 v.l.; ἀπὸ ὀρινῆς GJs 18:1 (pap; 19:1 codd.). Come down fr. a cross (Chariton 4, 3, 6 κατέβαινε τοῦ σταυροῦ, after the command κατάβηθι) Mt 27:40, 42; Mk 15:30, 32. Get out of a boat (cp. Ezk 27:29) Mt 14:29. W. ἔκ τινος: ἐκ τ. ὄρους (Il. 13, 17; X., An. 7, 4, 12; Ex 19:14; 32:1; Dt 9:15; 10:5; Josh 2:23) 17:9; Mk 9:9. ἐντεῦθεν 1 Cl 53:2 (Dt 9:12); GJs 4:2b. Abs., though it is clear fr. the context where the descent is from Mk 13:15 (s. δ); Lk 19:5f; J 5:7; Ac 20:10; 23:10; B 4:8; 14:3 (the two last Ex 32:7, where ἐντεῦθεν is added); MPol 7:2. Of someone on an elevation GJs 1:4; 4:3; 16:2. W. inf. foll. (Gen. 11:5; 43:20; Ex 3:8) Mt 24:17; Lk 17:31. καταβὰς ἔστη 6:17.—Go, return, go back κατέβησαν εὐφραινόμενοι GJs 6:3 they returned (home) with joy. Here the prep. functions as an auxiliary adv. (cp. Gen 43:13; Jer 43:14).β. as in LXX (for יָרַד 3 Km 22:2; 4 Km 8:29; 10:13 al.) of going away fr. Jerusalem or Palestine: ἀπὸ Ἱεροσολύμων Mk 3:22; Lk 10:30 (cp. 1 Macc 16:14); Ac 25:7; cp. Lk 10:31; Ac 24:1, 22. Of the temple GJs 5:1 s. under δ. W. geograph. reff. in general (oft. LXX; TestSim 4:3 εἰς Αἴγυπτον; Jos., Vi. 68 εἰς Τιβεριάδα) εἰς Αἴγυπτον Ac 7:15 (also κ. ἐκεῖ Did., Gen. 227, 5). εἰς Ἀντιόχειαν 18:22.—14:25; 16:8; 25:6; Lk 2:51; J 2:12. Abs. J 4:47, 49, 51; Ac 8:15; 10:20.γ. of coming down fr. heaven (Maximus Tyr. 11, 12e κ. ἐκ τ. θεοῦ μέχρι γῆς) ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ (Diogenes, Ep. 38, 1; Da 4:13, 23 Theod.; Philo, Migr. Abr. 185; Ar. 15, 1) J 6:38; 1 Th 4:16. ἐξ οὐρανοῦ (Chariton 6, 3, 4 τὶς ἐξ οὐρ. καταβέβηκε. Of things Dt 28:24; 4 Km 1:10) Mt 28:2; J 3:13 (for the contrast ἀναβαίνω εἰς τ. οὐρ. … καταβαίνω cp. Pr 30:4; PGM 4, 546f; cp. Iren. 1, 9, 3 [Harv. I 84, 5]); 6:33, 41f, 50f, 58; Rv 10:1; 18:1; 20:1. Abs. (Aristob. in Eus., PE 8, 10, 13 [=Holladay p. 144 ln. 94]; PGM 4, 3024; 36, 299; Orig., C. Cels. 4, 3, 2; Did., Gen. 110, 17) Ac 7:34 (Ex 3:8); J 1:51; Eph 4:10.δ. w. indication of the place to which one goes or comes down εἰς τ. οἰκίαν Mk 13:15 v.l. (cp. α above). εἰς τὸν παράδεισον αὐτῆς in her garden GJs 2:4; εἰς τὴν ἄβυσσον Ro 10:7. εἰς ᾅδου (Ar. 11, 3; Diod S 4, 25, 4 and Artem. 2, 55 with ἀναβαίνειν ἐξ ᾅδου) 1 Cl 51:4 (Num 16:30; Ps 54:16). εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς (s. κατώτερος) Eph 4:9. Esp. of baptism κ. εἰς (τὸ) ὕδωρ go down into the water Ac 8:38; B 11:8, 11; Hm 4, 3, 1; Hs 9, 16, 4 and 6a; cp. 6b. εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ (from the temple) home(ward) Lk 18:14; sim. ἐκ τοῦ ναοῦ … καὶ ἥκει ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ GJs 5:1; cp. 8:1. ἐπὶ τὴν θάλασσαν (X., Ages. 1, 18; cp. Gen 24:16, 45) J 6:16. ἐπὶ τὸν λιμένα AcPl Ha 5, 15; πρὸς τοὺς ἄνδρας (cp. 1 Km 10:8; 4 Km 1:15; 1 Macc 10:71) Ac 10:21; cp. 14:11 θεοὶ … κατέβησαν πρὸς ἡμᾶς. ἄγγελος … κυρίου κατέβη πρὸς Ἰωακείμ GJs 4:2a. ἄγγελος κατέβαινεν ἐν τ. κολυμβήθρᾳ into the pool J 5:4 (cp. Judg 7:9f B κ. ἐν τ. παρεμβολῇ). Of the descent of the devil: πρός τινα Rv 12:12 (cp. Philo, Gig. 12 [ψυχαὶ] πρὸς σώματα κατέβησαν).ⓑ of things etc.: a sheet fr. heaven (cp. SibOr 2, 20) come down Ac 10:11; 11:5. Every good gift comes down ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων Js 1:17. Of the New Jerusalem κ. ἐκ τ. οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ Rv 3:12; 21:2, 10. Of the Holy Spirit at the baptism of Jesus: καταβ. εἰς αὐτόν come down and enter into him Mk 1:10. ἐπʼ αὐτόν upon him Mt 3:16; Lk 3:22; J 1:32f. Of rain (cp. Ps 71:6; Is 55:10; Jos., Ant. 2, 343) fall Mt 7:25, 27. Of a storm come down Lk 8:23. Of fire fall down ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ (cp. Jos., Ant. 2, 343) 9:54. ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὴν γῆν Rv 13:13. ἐκ τ. οὐρανοῦ (4 Km 1:10, 14; 2 Macc 2:10) 20:9. Of hail ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπί τινα fall down fr. heaven upon someone 16:21. Of drops of blood ἐπὶ τὴν γῆν Lk 22:44 (cp. Sir 35:15 δάκρυα ἐπὶ σιαγόνα). Of a road lead away ἀπὸ Ἰερουσαλήμ Ac 8:26.② to suffer humiliation, fig. extension of mng. 1 be brought down ἕως ᾅδου (cp. Is 14:11, 15. ἕως as Ps 106:26; ApcEsdr 4:32 p. 29, 9 Tdf.) Mt 11:23; Lk 10:15 (both w. καταβιβασθήσῃ as v.l.; s. καταβιβάζω).—M-M. TW.
См. также в других словарях:
επιφέρω — (AM ἐπιφέρω) νεοελλ. 1. επενεργώ, επιδρώ για δεύτερη φορά («θα επιφέρουμε τροποποιήσεις στο νομοσχέδιο») 2. αναφέρω συμπληρωματικά, επιλέγω, προσθέτω («επιφέρει παραδείγματα που ενισχύουν τους ισχυρισμούς του») 3. (για επιστολή) μεταφέρω… … Dictionary of Greek
προσέχω — ΝΜΑ 1. έχω στρέψει την προσοχή μου σε κάτι, σκέπτομαι, παρατηρώ ή παρακολουθώ κάτι με ενδιαφέρον (α. «πρόσεχε στο μάθημα» β. «προσέχειν τῶν ἐμπείρων... ταῑς ἀναποδείκτοις φάσεσι», Αριστοτ.) 2. αντιλαμβάνομαι, διακρίνω (α. «ήταν κι αυτός εκεί αλλά … Dictionary of Greek
Delphische Maximen — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη … Deutsch Wikipedia
Furcht und Schrecken — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη … Deutsch Wikipedia
Liste griechischer Phrasen/Delta — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά … Deutsch Wikipedia
Гипатия — (Ипатия) Александрийская Ὑπᾰτία ἡ Ἀλεξάνδρεῖα … Википедия
επαγωγή — I (Βιολ.). Φαινόμενο, κατά το οποίο σε ένα όργανο, κύτταρα ή ιστοί μπορούν να προκαλέσουν ορισμένη διαφοροποίηση σε άλλα γειτονικά κύτταρα ή ιστούς. Στα φαινόμενα της ε. περιλαμβάνονται και αρνητικές επιδράσεις, δηλαδή αναστολή της διαφοροποίησης … Dictionary of Greek
δεκάλογος — Σύντομος κώδικας νόμων, τον οποίο, σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση (Έξοδος,ιθ’ 1 κ.ε.), έδωσε ο Θεός στον Μωυσή στο όρος Σινά. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται σε δύο σημεία, τα οποία παρουσιάζουν μικρές παραλλαγές (Έξοδος,κ’ 1 17, Δευτερονόμιον,ε’ 6 … Dictionary of Greek
κατάγω — (AM κατάγω) 1. μέσ. κατάγομαι έλκω την καταγωγή, προέρχομαι («κατάγεται από την Ήπειρο») 2. φρ. «κατάγω θρίαμβο(ν)» ή «κατάγω νίκη(ν)» νικώ, θριαμβεύω αρχ. 1. οδηγώ προς τα κάτω, φέρω προς τα κάτω «τὴν ἐκ τῶν ὀρῶν ὕλην κατῆγον εἰς τὸ ἄστυ»,… … Dictionary of Greek
BRENNUS — I. BRENNUS Gallorum Senonum Dux, qui cum 300. armatorum milibus in Italiam irrumpens, Clusium, hodie Chiusi, in Tuscia, obsedit, inde a Romanis, quorum opem obsessi imploraverant, depulsus: in hos proin armis conversis, illos apud Alliam fluv.… … Hofmann J. Lexicon universale
FURTUM — contrectatio est rei alienae, invito domino: Ei nomen an a ferendo, an a furvo, i. e. atro, quod nocte et velo gaudeant proximi bonis insidiantes? Saturno regnante nullum fuisse dicitur. Apud Lacedaemonios, sobrios illos et acres viros, verba… … Hofmann J. Lexicon universale
